اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر اضطراب و پرخاشگری دانش آموزان دختر

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر اضطراب وپرخاشگری دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی منطقه دو تهران بود. روش تحقیق، ازجملهطرح های نیمه آزمایشی، به صورت پیش آزمون– پس آزمون با گروه کنترل بود که دارای دوگروه بوده است و جامعه این تحقیق دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی منطقه دو تهران بودکه تعداد آنها برابر با ۲۵۴۰ نفر بود که نمونه آماری پژوهش بر اساس جدول کرجسی ومورگان تعداد ۳۱۸ نفر برآورد شد که تعداد شصت نفر از حجم نمونه برآورد شده انتخابشد. ابزار گردآوری داده ها در این تحقیق دو پرسشنامه استاندارد اضطراب کودکان اسپنس(۲۰۰۷)، پرخاشگری کودکان فتحی آذر و همکاران (۱۳۸۷) و روش درمانی شناختی-رفتاری بود که طی ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای در گروه آزمایش مورد آموزش قارا داده شد وگروه کنترل هیچگونه مداخله ای را دریافت نکردند. برای بررسی و آزمون فرضیه ها از آمارتوصیفی از قبیل میانگین، انحراف معیار، انحراف استاندارد استفاده شد. برای بررسی واثبات فرضیه ها از آزمون کوآریانس چند متغیره استفاده شده است. نتایج نشان دادند کهدوره آموزش درمان شناختی رفتاری بر اضطراب و پرخاشگری دانش آموزان دختر مقطعابتدایی منطقه دو تهران موثر است که با توجه به شدت اثر، آموزش درمان شناختی رفتاریبر پرخاشگری تاثیر بیشتری دارد نسبت به اضطراب دانش آموزان.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، اضطراب ، پرخاشگری