بررسی رابطه بین سلامت روانی با خودکارآمدی تحصیلی، هیجانی و اجتماعی

هدف از این تحقیق، تعیین رابطه بین سلامت روانی با خودکارآمدی تحصیلی، هیجانی واجتماعی و نیز پیش بینی سلامت روانی از روی خودکارآمدی تحصیلی، هیجانی و اجتماعیبود. روش تحقیق این پژوهش از لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی و از لحاظ روشانجام توصیفی و از نوع تحقیقات همبستگی بود. جامعه آ ماری این پژوهش کلیهدانش آموزان پسر دوره اول متوسطه شهرستان هشترود که در سال تحصیلی ۹۹ - ۹۸مشغول به تحصیل هستند و تعداد آنها بر اساس گزارش آموزش وپرورش ۷۳۴ نفرمی باشند ، بر اساس جدول نمونه گیری مورگان و کرجسی تعداد نمونه های این تحقیق ۲۵۴نفر بوده است. که به صورت تصادفی و به روش خوشه ای چند مرحله ای که از بیندانش آموزان پسر دوره اول متوسطه نمونه گیری شدند. ابزارهای پژوهش حاضر عبارتبود ند از: پرسشنامه خود کارآمد ی کود کان و نوجوانان موریس (۲۰۰۱( (SEQ-C) وپرسشنامه سلامت روانی گلدبرگ (۱۹۷۲( (۲۸ - GHQ). برای آزمون فرضیه ها از آزمون هایضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرس یون داده ها استفاده شد و متغیرهای مولفه هایخودکارآمدی تحصیلی، هیجانی و اجتماعی به عنوان متغیر پیش بین و متغیر سلامت روانیبه عنوان متغیر ملاک در نظر گرفته شدند. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد با افزایشسلامت روانی و نیز مولفه های آن، خودکارآمدی تحصیلی، هیجانی و اجتماعی نیز افزایشمی یابد. همچنین، یافته ها حاکی از آن ا ست که خودکارآمدی تحصیلی بر افزایش سلامتروانی اثر بارزی و مهمی را نسبت به سایر مولفه ها داشته است.

کلیدواژه ها:

سلامت روانی ، خودکارآمدی تحصیلی ، هیجانی ، اجتماعی