بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی در دانش آموزان

پژوهش حا ضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری برنشانه های اختلالاضطراب اجتماعی در دانش آموزان انجام شد. پژوهش از نوع نمیه تجربی با طرح پیشآزمون و پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزانپسر مشغول به تحصیل شهر تهران در مقطع متوسطه دوم بود. با روش نمونه گیریتصادفی خوشه ای چندمرحله ای ۲۴ نفر انتخاب و در دو گروه جایگزین شدند. برا یجمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های ویژگی های جمعیت شناختی و پرسشنامه اضطراباجتماعی اسپنس استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده های پژوهش با آمار توصیفی و تحلیلکوواریانس انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه های آزمایشو کنترل در کاهش اختلال اضطراب اجتماعی و دو مولفه ترس و اجتناب وجود دارد؛ اما درمولفه فیزیولوژیکی این تفاوت معنادار نبود. همچنین، تاثیرات درمانی در مرحله پیگیری ۱ماهه برقرار بود. با توجه به یافته های پژوهش می توان بیان کرد که درمان شناختی- رفتاریموجب کاهش اختلال اضطراب اجتماعی در افراد تحت درمان شده است. استفاده از اینروش درمانی برای مبتلایان به اختلالات اضطرابی در جامعه بیماران ایرانی پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

اختلال اضطراب اجتماعی ، درمان شناختی- رفتاری ، دانش آموزان