بررسی شبه جمله از منظر دستورنویسان سنتی و جدید زبان فارسی

در دستور زبان فارسی برای شمارش جمله ها باید چند نکته را در نظر داشت. یکی از این نکته ها »شبه جمله« است. برخی از دستورنویسان شبه جمله را مورد بررسی قرار ندادهاند و برخی آن را ذیل نام صوت یا صوت و گروه صوتی آورده اند. در این پژوهش بر آنیم که با روش توصیفی- تحلیلی تعاریف شبه جمله را در کتاب دستورنویسان و دستوردانان سنتی و جدید بررسی نموده و با نشان دادن اختلاف نظر آنان به تعریفی تازه دست یابیم. یافته های این پژوهش نشان میدهد که دستورنویسان جدید که با رویکرد زبانشناختی به این مقوله روی آوردهاند علاوه برتعریف شبه جمله و اختصاص دادن بخشی از کتابشان، از نظر ساختمان، معنا و مشترک یا ویژه بودن به شبه جمله پرداخته اند.

کلیدواژه ها:

شبه جمله ، صوت ، گروه صوتی ، دستورنویسان سنتی ، دستورنویسان جدید