ارزیابی روند تغییرات فضای سبز شهر اصفهان در دو بازه زمانی با استفاده از تصاویر ماهواره ای و GIS

توسعه فیزیکی شهرها فرآیندی پویا و مداوم است که اگر این گسترش سریع و بی برنامه باشد سیستم های شهری را با مشکل روبرو خواهد کرد. بی تردید فضای سبز و محیط زیست شهری یکی از اساسی ترین عوامل پایداری حیات طبیعی و انسانی در شهرنشینی نوین است. فضای سبز شهری علاوه بر زیباسازی کمک شایانی در تعدیل هوا خواهد داشت. در این میان بحث توسعه و نیاز به گسترش فضای سبز و تعیین موقعیت آن در سطح شهر امری اجتناب ناپذیر در آینده توسعه شهرها میباشد. شهر اصفهان به عنوان یکی از شهرهای مهم و زیبای ایران و محل جذب گردشگران داخلی و خارجی شناخته شده است. یکی از علل اصلی این امر عبور زاینده رود از داخل شهر است که همراه خود طراوت و سرسبزی را برای این شهر به ارمغان آورده است. نقشه برداری زمینی فضای سبز شهری به طور پی در پی علاوه بر هزینه هنگفتی که به دنبال دارد، بسیار وقت گیر نیز می باشد. نقشه برداری فضای سبز شهری با استفاده از تصاویر ماهواره ای به جهت داشتن سری زمانی و به روز بودن دارای دقت، سرعت بالا و هزینه کمتری بوده و با انجام پردازش های لازم بر روی تصاویر ماهواره ای بوسیله نرم افزارهای مرتبط می توان به نتیجه مطلوب دست یافت. در این بررسی شهر اصفهان از لحاظ گسترش محدوده شهری و فضای سبز و همچنین روند افزایش جمعیت و سرانه فضای سبز آن طی دو سال ۱۳۰۲ و ۱۳۸۶ بوسیله نقشه های موجود و تصاویر ماهوارهای مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین توسط سامانه ی تحلیل گر GIS میزان انطباق آن ارزیابی و همچنین توسعه فضای سبز شهری، گسترش شهر و تغییرات آن مورد تحلیل قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

RS ، GIS ، فضای سبز شهری ، اصفهان