استفاده از سیگنال با احتمال شنود کم و روشهای مقابله با اقدامات ضد، ضد الکترونیکی

سیگنال های راداری و مخابراتی جزو سیگنالهای با احتمال شنود کم به شمار می آیند. رادارهای دارای ترکیبی از پهناهای باریکه آنتن کوچک، توان تشعشی موثر کم، و مدوله سازیی که سیگنال راداری را از نظر بسامد پخش میکند هستند. سیگنالهای مخابراتی معمولا بستگی به مدوله سازی پخش کنندهای دارند که آشکارسازی و اخلال آنها را مشکل میسازد.این بحث بر روی سیگنالهای مخابراتی متمرکز شده است و مخصوصا مباحث مدوله سازی پخش بسامدی را که انها در مقابل گیرنده ها و اخلالگرها دشمن برتر میسازد مطرح میکند.سیگنال های با احتمال شنود کم برای سیستم های گیرنده ای که سعی در اشکارسازی انها دارند مشکل زا هستند و سیگنال های با احتمال شنود کم تعریف بسیار گسترده ای دارند و هرنوع ویژگی ای را که سیگنال را برای اشکارسازی سخت تر،و مکانیابی گسیل گر را مشکل تر میکند در بر میگیرد.ساده ترین ویژگی سیگنال های با احتمال شنود کم کنترل تششع است کاهش توان ارسالی تا سطح مینیممی که به سیگنال تهدید (راداری و مخابراتی) امکان ایجاد نسبت سیگنال به نویز کافی برای گیرنده مربوط را بدهد. در این مقاله به بررسی سیگنالهای با احتمال شنود کم میپردازیم.