بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد برصمیمیت زناشویی وتنظیم شناختی هیجان در زوجین متقاضی طلاق

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر صمیمیت زناشویی زوجین و تنظیم شناختی هیجان صورت گرفته است. این پژوهش از نوع نیمه تجربی و کاربردی بوده که با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل انجام شده است مداخله گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد طی ۸ جلسه ۱/۵ ساعته هفتگی بر روی گروه آزمایش و پس از اتمام جلسات مداخله از هر دو گروه آزمایش و کنترل پس از آزمون به عمل آمده است. جامعه آماری پژوهش شامل زوجین متقاضی طلاق در حوزه مجمع قضایی خانواده شماره یک شهر تهران در سال ۱۳۹۸ است که در فاصله زمانی انجام مطالعه در آن مجتمع اقدام به تشکیل پرونده داده بودند و بصورت داوطلبانه در این تحقیق قرار گرفتند. در این پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و طرح پژوهش حجم نمونه ای برای ۳۰ زوج محاسبه گردیده و سپس آنها به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. ابراز پژوهش پرسش نامه های استاندارد بوده که روایی و پایاپی آنها مورد بررسی قرار گرفته است. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شده است. بر اساس نتایج بدست آمده درمان پذیرش و تعهد بر افزایش صمیمیت زناشویی و تنظیم شناختی هیجان زوجین متقاضی طلاق تاثیر گذار بوده است.

کلیدواژه ها:

طلاق ، درمان پذیرش و تعهد ، صمیمیت زناشویی ، تنظیم شناختی هیجان.