بررسی رابطه تمایز خود و سازگاری زناشویی با میانجی گری افسردگی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین تمایزخود با سازگاری زناشویی با نقش واسطه ای افسردگی در متاهلین شهر اصفهان انجـام شد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آمـاری مـورد نظـر شـامل کلیه متاهلین شهر اصفهان و نمونه آماری، تعداد ۲۶۰ نفر بود که با استفاده از روش نمونه گیـری در دسـترس انتخـاب شـد. بـرای جمع آوری داده ها از مقیاس سازگاری دونفری اسپانیر (DAS)، پرسشنامه استاندارد افسردگی بک (BDI-II) و پرسشنامه اسـتاندارد تمایز خود (DSI) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS۱۶ و AMOS۱۶ انجام شد. نتایج پـژوهش حـاکی است که متغیر تمایز خود به صورت غیرمستقیم از طریق افسردگی بر سازگاری زناشویی تاثیر مثبت دارد و مدل به دسـت آمـده از برازش مطلوب برخوردار است .(P<۰/۰۱) همچنین اگرچه مسیر مستقیم بین تمایزخود و سازگاری زناشویی معنادار نبود امـا بـین تمایزخود و افسردگی و همچنین بین افسردگی و سازگاری زناشویی ارتباط منفی معنادار (P<۰/۰۱) وجود داشت.

کلیدواژه ها:

سازگاری زناشویی ، افسردگی ، تمایز خود