بررسی اثرات اندازه در شکست قطعات بتنی با استفاده از یک معیار جدید

در ساخت بسیاری از سازه های مهندسی همچون سدها، ساختمان ها، پل ها و غیره از بتن به عنوان یکی از مواد اصلی سازنده استفاده می شود امکان پیدایش و رشد ترک در قطعات بتنی به دلیل خاصیت تخلخلی که دربتن وجود دارد زیاد می باشد لذا بررسی قطعات بتنی ترک دار از جمله موضوعات مهمی است که در چند دههی اخیر به آن پرداخته شده است برای تخمین شکست قطعات ترک دار می توان از معیارهای مکانیک شکست استفاده نمود معمولا خواص مادی مورد نیاز دراین معیارها همانند انرژی شکست و یا چقرمگی شکست با استفاده از قطعات آزمایشگاهی که ابعاد مشخص و کوچکتری نسبت به ابعاد سازه ی واقعی دارند به دست می آیند نتایج ازمایشگاهی نشان میدهد که پارامترهایی همچون چقرمگی شکست به ابعاد نمونه وابستگی دارد لذا برای تخمین شکست قطعات بتنی در ابعاد واقعی لازم است تا رابطه ی تغییرات چقرمگی شکست با ابعاد قطعه بررسی شود. در این مقاله معیاری باری بررسی تاثیرات ابعاد قطعه برروی مقدار چقرمگی شکست موادی همچون بتن ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

معیار بیشینه تنش محیطی اصلاح شده ، چقرمگی شکست ، سازه های بتنی ، ترم های مرتبه بالاتر ، طول ناحیه آسیب