حقوق محیط زیست در پرتو حقوق اساسی

شاید بتوان محیط زیست را کل منابع طبیعی تجدید شونده شامل جنگل ها، مراتع ، منابع آبی و... تعریف کرد که شاملطیف وسیع و گسترده ای از تعاریف تخصصی مربوط به این حوزه است. هر گاه ما از محیط زیست صحبت می کنیم، درواقع تاثیرات آن بر نوع بشر را در نظر داریم، همین ابهام در تعریف است که در تفسیر ماهوی مربوط به معنای قانونیمحیط زیست اشکالاتی به وجود آورده ؛ چراکه هیچ متن حقوقی، محیط زیست را به صورت جامع و مانع تعریف نکردهاست. قوانین موجود، تعریفی از آن ارایه نداده اند. بلکه در همه تعاریف، تنها سه از عنصر طبیعت، منابع طبیعی، شهر ومناظر سخن گفته شده است و حقوق و تکالیف شهروندان، پیرامون این محورها بیان شده است. به عنوان نمونه، میتوان به برخی از قوانین و مقررات موضوعه مانند«قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست»، «قانون حفاظت و بهره برداری از جنگل ها و مراتع کشور»، «قانون شکار وصید»،«قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا»، «قانون شهرداری» و.... اشاره کرد امروزه حق بر محیط زیست در حقوق عمومیداخلی در قالب قوانین اساسی، آرای دادگاه ها و رویه های اداری شناسایی و تضمین شده است این شناسایی مرهون تحولهنجارین این حق در حقوق عمومی داخلی است حمایت از محیط زیست انسان و بهبود آن موضوع مهمی است که بررفاه افراد و توسعه اقتصادی در سراسر جهان اثر می گذارد.

کلیدواژه ها:

حاکمیت ، محیط زیست ، آلودگی ، حقوق اساسی