میکرو و نانوساختارهای سلولزی مورد استفاده در صنایع غذایی

سلولز یک پلیمر رایج در طبیعت است که نخستین بار توسط پاین در سال ۱۸۳۸ با فرمول تجربی (C۶H۱۰O۵) معرفی شد. این ماده به طور گسترده ای در گیاهان مختلف یافت می شود. فناوری نانو بیانگر تغییر اندازه ذرات یک ماده است به طوری که حداقل یکی از ابعاد آن در مقیاس ۱ الی ۱۰۰ نانومتر باشد، در این صورت خواص فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی ذرات بدست آمده اساسا متفاوت از ماده اولیه است. طی سال های اخیر، این فناوری با سرعت چشمگیری به یک دانش میان رشته ای تبدیل شده و یکی از جنبه های تحقیقاتی مورد توجه آن، استخراج نانوسلولز از منابع زیست تخریب پذیر است. نانوسلولزها از پتانسیل بالایی برخوردارند، چراکه سلولز فروان ترین ماده خام آلی موجود در طبیعت بوده و دارای قابلیت خودآرایی در مقیاس های میکرو تا نانومتر می باشد. علاوه بر این، سلولز یک ماده تجدیدپذیر و چند منظوره بوده و به راحتی می تواند جایگزین بسیاری از مواد تجزیه ناپذیر گردد. هدف از این مقاله مروری بر روش های تولید، کاربرد و ساختار میکرو و نانو ساختارهای سلولزی و همچنین کاربرد آن ها در صنایع غذایی است.

کلیدواژه ها:

نانوسلولز ، میکروساختار ، نانوساختار ، کاربردها