ارزیابی اثرات اکولوژیکی کشاورزی در مناطق خشک بر اساس تاب اوری منابع اب در مقیاس لندسکیپ، مطالعه موردی: حوضه ابخیز گاوخونی

امروزه فعالیت های کشاورزی بویژه در مناطق خشک، اثرات جبران ناپذیری بر منابع آب داشته است. علی رغم اینکه، بخش زیادی از ایران دارای اقلیم خشک و نیمه خشک بوده و محدودیت های اکولوژیکی برای انواع کاربری ها دارد، کشاورزی سنتی پایداری منابع اب را تحب تاثیر خود قرار داده است. این مطالعه در حوضه ابخیز گاوخوتی انجام گرفته که سطح گسترده ای از آن دارای اقلیم خشک بوده و با خشکسالی مواجهه است. نتایج مطالعه نشان می دهد که حوضه ابخیز مورد مطالعه، از سال ۱۳۶۵ تا ۱۳۹۵ رش جمعیب ۱۳/۰۲ درصدی داشته است. به دنبال آن تقاضای آب برای مصارف کشاورزی ۸۱/۵۶ درصد افزایش یافته است ۸۲/۱۶ درصد از اب مصرفی در مقیاس لندسکیپ از منابع اب زیرزمینی تامین می شود. براورد شاخص نسبت تولید به مصرف اب از سال ۸۹-۸۸ تا ۹۴-۹۳ نشان می دهد که شاخص WSI در سطح حوضه از ۰/۹۷ به ۰/۷۲ در سال رسیده است و این نشان دهنده آسیب پذیری این منطقه از لحاظ منابع ابی است. با ادامه روند موجود، تامین اب پاسخگوی مصرف رو به افزایش در این حوضه نمی باشد. جمع بندی نتایج این تحقیق نشان می ده که روند توسعه کشاورزی در مقیاس لندسکیپ پایدار نیست و ادامه روند موجود می تواند اثار مخربی بر خدمات اکسیستمی (تامین آب) داشته باشد.

کلیدواژه ها:

کشاورزی ، منابع آب ، تاب اوری ، اثرات اکولوژیکی