بررسی اثرات کم آبیاری بر روی پارامترهای مختلف گیاه رزماری (Rosmarinus officinalis L) در اقلیم نیمه خشک

کم آبیاری یکی از روش های صرفه جویی و استفاده بهینه از منابع آب است. در این روش قسمتی از نیاز آبی گیاه حذف گردیده به نحوی که اثرات معنی داری بر روی عملکرد آن نداشته باشد. از طرفی به دلیل آنکه در اقصی نقاط ایران کمبود منابع آب به چشم می خورد و همچنین راندمان استفاده بهینه از آب پایین می باشد، لذا بررسی اثرات کم آبیاری همیشه مورد تایید محققان به منظور بالا بردن میزان بهره وری از آب بوده است. در این پژوهش در طی دو سال اثرات کم آبیاری بر کلیه پارامترهای گیاهی و اسانس رزماری به عنوان یکی از با ارزش ترین گیاهان داروئی در شرایط اقلیم نیمه خشک بررسی شده است. محل اجرای پژوهش ایستگاه تحقیقاتی گروه مهندسی آب پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه با بهره گیری از لایسیمترهای موجود به صورت فاکتوریل دو عامله و بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار بوده است. از نتایج بدست آمده می توان نتیجه گیری کرد که افزایش سطح کم آبیاری به طور معنی داری بر مولفه های عمق ریشه، اسانس، ماده خشم، توسط رزماری تاثیر گذاشته و باعث کاهش کلیه شاخص ها (بجز تعداد شاخه) در مقایسه با شاهد گردیده است. در نهایت با توجه به کاهش کلیه پارامترهای گیاهی، مقدار عملکرد اسانس و ماده خشک با سطح کم آبیاری ۵۰% برای گیاه رزماری منطقی بنظر نرسیده و پیشنهاد نمی شود. اما در سطح ۷۵% می توان این کاهش عملکرد را قابل قبول دانست.

کلیدواژه ها:

ضریب گیاهی ، لایسیمتر زهکش دار ، نیاز آبی ، معادله بیلان آب ، رزماری