نقش تحمل ناکامی و شکست عاطفی در پیش بینی فرسودگی تحصیلی دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر نقش تحمل ناکامی و شکست عاطفی در پیش بینی فرسودگی تحصیلی دانشجویان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور شیراز بودند. حجم نمونه شامل۴۰۰ نفر بود و روش نمونه گیری دردسترس است. جهت جمع آوری اطلاعات پژوهش حاضر از پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران (۱۹۹۷)، پرسشنامه ضربه عشق راس (۱۹۹۹) و مقیاس تحمل ناکامی (آلن وین (۱۹۷۹) استفاده شد. برای تحلیل نتایج پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش ورود استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین تحمل ناکامی (و همه مولفه های آن) و شکست عاطفی با فرسودگی کلی (و مولفه های آن) رابطه معناداری دیده شد. اما بین مولفه های عدم تحمل ناراحتی، عدم تحمل اهداف پیشرفت و شایستگی (عدم تحمل بی عدالتی) با مولفهی ناکارآمدی تحصیلی رابطه معناداری دیده نشد. همچنین، طبق نتایج رگرسیون متغیرهای شایستگی (عدم تحمل بی عدالتی) (P>۰/۰۱) و شکست عاطفی (P>۰/۰۵) قادر به پیش بینی فرسودگی تحصیلی است.

کلیدواژه ها:

تحمل ناکامی ، شکست عاطفی ، فرسودگی تحصیلی ، دانشجویان.