کیفیت منظر سکونتگاه های پیراشهری غیررسمی ازدیدگاه ذینفعان مورد: محله خط چهار حصار کلانشهر کرج

سکونتگاههای غیررسمی پیراشهری به عنوان یکی از اجزای ساختار کالبدی و فضایی شهر،  باکیفیت منظر  ناهمگن روبرو هستند. هدف این مقاله بررسی کیفیت منظر  سکونتگاههای غیررسمی پیراشهری از دیدگاه ذینفعان است. مطالعه موردی این پژوهش  محله خط چهار حصار کلانشهر کرج است.پژوهش حاضر ازنظر نوع کاربردی و ازنظر روش توصیفی – تحلیلی می­باشد. داده­های موردنیاز با استفاده از مطالعات کتابخانه­ای، بررسی­های میدانی و به کمک ابزار پرسشنامه محقق ساخته گردآوریشده است. اطلاعات حاصل از طریق بررسی رابطه­ی همبستگی (همبستگی پیرسون) بین متغیرهای مستقل و وابسته­ی تعریفشده  و با استفاده از نرم­افزار spss و به روش کمی مورد تجزیهوتحلیل قرارگرفتهاند. حجم نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران و سطح خطای ۵ درصد تعداد ۳۸۴ به دست آمد.مولفه­ها و متغیرهای مورداستفاده در پژوهش عبارتاند از خوانایی، پذیرندگی، سرزندگی­، هویت. نتایج آزمون نشان می­دهد که عوامل خوانایی، پذیرندگی، سرزندگی، هویت، رابطه معناداری در کیفیت منظر  محدوده موردمطالعه دارند. متغیر خوانایی از شدت بیشتری نسبت به سایر متغیرها برخوردار است؛ بیشترین تاثیرات خوانایی در گویه های  X۷ (نمادین بودن)، X۸ (وضوح)، X۹( نورپردازی در شب) و X۱۰ (وحدت بصری) وجود دارد و درمجموع گویه وضوح با وزن رگرسیون ۷۴۱/۰ و نمادین بودن با وزن رگرسیون ۷۴۱/۰ بیشترین تاثیر را بر کیفیت منظر شهری دارند. متغیر خوانایی و متغیر پذیرندگی بهصورت مستقیم بر کیفیت منظر تاثیرگذار می­باشند و دو متغیر (سرزندگی و هویت) تاثیر غیرمستقیم بر میزان کیفیت منظر در محدوده موردمطالعه دارند

کلیدواژه ها:

کیفیت منظر ، سکونتگاههای غیررسمی ، پیراشهر ، ذینفعان ، کلانشهر کرج