نقش میانجی خودکارآمدی رایانهای در رابطه رغبت شغلی و کیفیت فناوری با کاربست فناوری در فرایند آموزش

پژوهش حاضر با هدف نقش میانجی خودکارآمدی رایانهای در رابطه رغبت شغلی و کیفیت فناوری با کاربرست فناوری در فرایند آموزش انجام گرفت. این پژوهش از جنبه هدف کاربردی و از نظر روش همبستگی (مدل معادلات ساختاری) بود. جامعه آماری را تمامی معلمان مدارس متوسطه اول و دوم شهرستان سلماس(۶۳۵ نفر) تشکیل داد که به روش نمونه-گیری خوشهی چندمرحلهای و براساس جدول کرجسی و مورگان ۲۳۹ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامههای پرسشنامه اشتیاق شغلی، سالوناوا و شوفلی؛ کیفیت خدمات فناوری، بکارگیری فناوری اطلاعات هوشیاری (۱۳۹۳) و پرسشنامه خودکارآمدی رایانهای مورفی و همکاران(۱۹۸۹) بود که روایی محتوایی و سازه ابزارها و پایایی آنها به روش ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده-ها از نرمافزارهای SPSS و LISREL استفاده گردید. نتایج نشان داد که ضریب تاثیر مستقیم رغبت شغلی بر خودکارآمدی رایانه۳۳ /۰ = β و همچنین ضریب تاثیر مستقیم کیفیت خدمات فناوری بر خودکارآمدی رایانه ۵۰ /۰ = β و ضریب غیرمستقیم ۱۸/۰ و معنادار بود که این نتایج حاکی از آن است متغیرهای پیشبین رغبت شغلی و کیفیت خدمات فناوری میتوانند از طریق متغیر میانجی خودکارآمدی رایانه بر کاربست فناوری تاثیر بگذارند و آن را تبیین نماید. با توجه به این نتایج میتوان گفت اگر خودکارآمدی فناوری معلمان مدنظر قرار داده شود، نتایج ارزندهای در جهت کاربست فناوری بدست خواهد آمد و در صورتی که رغبت شغلی معلمان نیز حاکم باشد کاربست فناوری و نیز یادگیری اصول و مهارتهای آن در معلمان به شکل بهتری ظهور مییابد.

کلیدواژه ها:

رغبت شغلی ، خودکارآمدی فناوری ، کیفیت خدمات فناوری ، کاربست فناوری ، جریان آموزش