بررسی مقدار اینولین و بیان ژنهای دخیل در بیوسنتز اینولین در ریشه و کشت سوسپانسیون سلولی کاسنی (Cichorium intybus L.)

کشتهای سوسپانسیون سلولی بهعنوان یک فن کشت درون شیشهای، بهطور گستردهای در گیاهانبرای تولید متابولیتهای اولیه و ثانویه استفاده میشوند. فروکتانها یکی از متابولیتهای گیاهی هستند که به مقدار زیاد در خانواده کلاهپرکسانان، بهخصوص در ریشهی کاسنی ذخیره میشوند. در این پژوهش، مقدارگلوکز، فروکتوز، ساکارز، ۱-کتوز، نیستوز، اینولین، میانگین درجه پلیمریزاسیون آن و بیان ژنهای درگیر در تولید اینولین (۱-SST، ۱-FFT، ۱-FEHIو۱-FEHII) در ریشه و کشت سوسپانسیون سلولی کاسنی بررسی شدند. نتایج نشان داد که مقدار و میانگین درجه پلیمریزاسیون اینولین در سوسپانسیون سلولی، کمتر از ریشه است. تجزیهواکنش زنجیره ای پلیمراز در زمان واقعی (qRT-PCR) نشان داد که بیان ژن ۱-FFT در سوسپانسیون سلولی نسبت به ریشه­ گیاه، بهطور معناداری کاهشیافته است. برای سایر ژنها، تفاوت معنی­داری بین ریشه و سوسپانسیون سلولی مشاهده نشد. مقادیر بالای گلوکز و فروکتوز در سوسپانسیون سلولی نشان­دهنده­ فعالیت آنزیم­های تجزیه کننده­ فروکتان (۱-FEHI و ۱-FEHII) است. بنابراین مقدار و میانگین درجه پلیمریزاسیون کمتر اینولین در سوسپانسیون سلولی میتواند ناشی از بیان کم ژن ۱-FFT و افزایش فعالیت ژن­های ۱-FEH باشد. نتایج این پژوهش نشان داد که اگرچه مقدار اینولین در سوسپانسیون سلولی کمتر از ریشه است، اما کشت­های سوسپانسیون سلولی، از قابلیت تولید اینولین را در مدت زمان کوتاه دارا برخوردارند. 

کلیدواژه ها:

اینولین ، کشت سوسپانسیون سلولی ، میانگین درجه پلی­مریزاسیون ، cichorium intybus