چالشهای آموزش ترجمه عربی- فارسی در دانشگاههای ایران از نگاه استادان این حوزه

پژوهش حاضر سعی دارد با استفاده از روش پیمایشی و به کمک پرسشنامه به بررسی چالشهای آموزش ترجمه در گروههای زبان و ادبیات عربی کشور بپردازد. از این رو، پرسشنامهای در سه سطح عمومی، تخصصی و مبانی نظری ترجمه تهیه و با کمک نرمافزار SPSS به تجزیهوتحلیل آن پرداخته شد. جامعه آماری، ۱۸ نفر از استادان ترجمه دانشگاههای دولتی معتبر است که به صورت تصادفی انتخاب شدند. از مهمترین نتایج حاصل، مشخص­شدن اهمیت کلی تمامی عناوین بیان شده در پرسشنامه نزد مدرسان ترجمه است. همچنین مبانی ترجمه با اخذ میانگین ۳۲/۴ نسبت به موضوعات تخصصی ترجمه با میانگین ۲۶/۴ از اهمیت بیشتری نزد متخصصان این حوزه برخوردار است. یافتههای پرسشنامه حاکی از آن است که درصد اندکی از جامعه آماری در حوزه ترجمه فعالیت داشتهاند و بیشتر از روشهای سنتی و معلممحور در تدریس استفاده میکنند و با ابزارهای نوین در آموزش ترجمه تقریبا ناآشنا هستند. از راهکارهای پیشنهادی میتوان به تعیین سرفصلهای مشخص و مدون، بالا بردن توانش دو زبانه فراگیران از طریق آشنا کردن آنان با انواع متون موازی، معیار، الگو و ترغیب آنان به افزایش مطالعه انواع مختلف متون، استفاده از روش ترجمه گروهی و کارگاهمحور، بالا بردن توان فراگیر برای دفاع از ترجمه خود، اصلاح و تصحیح ترجمه و آشناسازی فراگیران با ابزارهای نوین در تسریع فرآیند ترجمه از جمله استفاده از پیکرههای زبانی و بهرهگیری از شبکههای اجتماعی اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

آموزش ترجمه عربی ، مبانی نظری ترجمه ، تخصص ترجمه