مبانی ممنوعیت مصرف و تجارت غذایی حیوانات وحشی از منظر حقوق بینالملل (با نگاهی به انتقال ویروس کرونا از خفاش به انسان)

مطابق گزارش­های سازمان بهداشت جهانی، ویروس کرونا به عنوان علت بیماری کووید۱۹ ریشه در انتقال ویروس از خفاش به انسان داشته ­است. بسیاری از این نوع بیماری­های کشنده، ناشی از تغذیه انسان از حیوانات وحشی است که منجر به تهدید امنیت انسانی میلیاردها انسان و مرگ چندصدهزار نفر شده است. این پژوهش با روش توصیفی – تحلیلی به دنبال یافتن بنیان­هایی برای ممنوع شناختن یا ممنوع ساختن تولید، مصرف و تجارت غذایی حیوانات وحشی در چارچوب حقوق بین­الملل است. بدین منظور و با ارائه استدلال­های حقوقی تبیین شده است که اولا حق برغذا مانع ممنوع­شناختن این اقدامات نیست و حتی موید آن است. ثانیا تعهدات دولتها درخصوص پیشگیری از بلایا ایجاب می­کند تولید، مصرف و تجارت مصرف غذایی این حیوانات را ممنوع سازند. علاوه بر این، در فرض عدم ممنوعیت صریح نیز زیان­های گسترده ناشی از مصرف حیوانات وحشی، دولتهای قاصر از باب ورود خسارت مسئولیت بینالمللی دارند. همچنین حفاظت از تنوع زیستی ایجاب می­کند حقوق بین­الملل چنین مصارفی را ممنوع سازد. بنابراین پیشنهاد می­شود دولتها از طریق انعقاد معاهده­ای مشخص نسبت به توقف روند حاضر اقدام نمایند.

کلیدواژه ها:

ویروس کرونا ، حق بر غذا ، پیشگیری از بلایا ، مسئولیت ناشی از اعمال منع نشده ، تنوع زیستی