بررسی نقدهای مایکل ساندل و رابرت نوزیک بر ناسازگاری اصل تفاوت و فردگرایی در نظر جان راولز

در این مقاله بر آنم تا نقد ساندل بر مقدمه اصل تفاوت راولز در توزیع داراییها را بررسی کنم. بر اساس این مقدمه، هیچ کسی مستحق و مالک حقیقی داشتههایش نیست و بنابراین داراییهای هر فرد باید داراییهای عمومی تلقی شود و همه در سودهای آن سهیم باشند و این مستلزم برداشتی جماعتگرایانه از «خود» به مثابه مالکی است که گستردهتر از مالک فردی است و میتوان آن را «خود» جماعتی خواند. این تلقی از خود و مالکیت با فردگرایی و لیبرالیسم وظیفهگرایانه راولز در تعارض است. رابرت نوزیک اصل تفاوت راولز را بدین صورت نقد میکند که اصل تفاوت و بازتوزیع داراییها مستلزم گرفتن مالیات از ثروتمندان برای کمک به فقراست و این موجب بهرهبرداری از حاصل زحمت ثروتمندان و به بردگی گرفتن آنها میشود و با آزادی فردی لیبرالیسم در تعارض است. مولف این مقاله بر آن است که با تحلیل و ارزیابی این دو نقد ویژگیها و قابلیتهای اصل تفاوت در نظریه عدالت راولز را روشنتر کند.

کلیدواژه ها:

لیبرالیسم ، اصول عدالت ، اصل تفاوت ، فردگرایی ، عدالت بازتوزیعی ، تقدم حق بر خیر