کنکاشی پیرامون بیوتکنولوژی و فرآوری خمیرماهیsurimi) و سایت تولید آن در قصرشیرین

بیوتکنولوژی صنایع غذایی به کارگیری و استفاده از فراوری مواد غذایی به منظور تهیه یا اصلاح مواد غذایی را جهت می دهد .فرآوری غذا باعث تولید غذاهای جدید با طعم و مزه ی متنوع می شود و سلیقه های متفاوتی را به خود جذب می کند لذا با بررسی الگوی مصرف جامعه و تصحیح آن می توان از پیامدهای مثبت استفا ده کرد و از نتایج منفی مصون ماند . در اینجاست که تغییر الگوی مصرف با تکیه به استفاده از فراوری فرآورده های دریایی ضرورت می یابد . سوریمیsurimi) یا خمیر ماهی یکی از روش های فراوری پروتئین های دریایی است که تحت فرآیند شستشو ، آب گیری و پالایش قرار گرفته و محصولی چند کاربردی است که در تولید فرآورده های آماده ی مصرف همچون : ماهی برگ ر ، ماگت ماهی ، فش فینگر ، فیش استیک ، اسپاگتی ماهی ، کتلت ماهی و ... نقش بسزایی دارد . نگارندگان در این مقاله قصد دارند ضمن یک کار پژوهشی و میدانی فرآیند این فرآوری تازه و روش های ارتقای کیفیت آن را تشریح نمایند. هر چند دامنه ی این علم نوین ( بیوتکنولوژی غذایی ) بسیار وسیع بوده و به ضرس قاطع نمی توان محدوده ای برای آن تعیین نمود . به منظور انجام این مهم با عنایت به وجود چند کارخانه خمیر ماهی از جمله در شهر آبادان که با اعتباری بالغ بر 13 میلیارد ریال ساخته شده و اشتغال زایی 300 نفر را به طور مستقیم به دنبال داشته و سالانه 6000 تن فرآورده های ماهی و میگو تولید می کند ، کارخانه ی صنعتی فراوری ماهی ( تولید خمیر ماهی ) در شهرستان قصرشیرین را کنکاش نموده و بررسی میدانی و عملیاتی پیرا مون این کارخانه را به انجام رسانند . بدیهی است در این مقاله پیشنهاداتی در خصوص چگونگی آموزش و تبلیغ در جهت تغییر عادات جامعه از مصرف گوشت قرمز به پروتئین های دریایی فرآوری شده ارائه خواهد شد که امید است در جهت کیفیت بخشی تغییر ذائقه ی مردم به فرآورده های دریایی برداشته شود

کلیدواژه ها:

بیوتکنولوژی ، فرآوری ، محصولات غذایی ، خمیر ماهی ، قصرشیرین