نقش ناجا در استحکام ساخت درونی قدرت نظام

بر اساس قانون، موضوع مهم انتظام جامعه بر عهده ناجاست. ناجا در سیر تحولی خود به دلیل تاثیرگذاری نخبگان، شرایط کشور و تحولات محیطی از رویکردهایی چون اقتدارگرایی، مسئله­محوری و جامعهمحوری در کارکردها و ماموریتهای خویش بهره برده و با بهرهمندی از این رویکردها در مقاطع مختلف تاریخی در استحکام درونی حاکمیت از حیث امنیتی- انتظامی دارای نقش بوده است؛ اما این نقش با توجه به هرکدام از این رویکردها در استحکام ساخت درونی قدرت به عوامل متعدد و گوناگونی بستگی دارد که این تحقیق به دنبال پاسخ به آن هست؟ این تحقیق از نظر نوع کاربردی و از نظر روش توصیفی- پیمایشی هست. برای احصا مولفههای استحکام قدرت و رویکردهای پلیس از منابع اسنادی و برای استخراج عوامل موثر بر رضایتمندی مردم از پیمایش استفاده شده است. دانشجویان مقاطع دکتری و ارشد دانشکده فرماندهی و ستاد ناجا، جامعه آماری تحقیق حاضر محسوب می­شوند که بهصورت تمام شمار انتخاب و بهوسیله پرسشنامه محقق ساخته دادهها گردآوری گردید. روایی آن توسط اساتید و صاحبنظران حوزه امنیت و پایایی آن بهوسیله ضریب آلفای کرونباخ (۸۲/۰) تامین شد. یافتهها حاکی از آن است که رویکردهای انبساطی و فراگیر و دروازه­بانی تقاضا با ۵۲ درصد در اولویت اول و مدیریت نرم اجتماعی و پاسخگو، انسجام و همبستگی اجتماعی و استمرار اقتدار در تامین امنیت در رتبههای بعدی قرار دارند و رویکردهای انقباضی و بسته از پایینترین سطح رضایت برخوردار بودهاند. ویژگی‎هایی چون تولید اقتدار، ثبات و انسجام داخلی و خارجی، اقتدار نظام سیاسی، نیروی انسانی متخصص و نهادمندی در قدرت اجتماعی مهم‎ترین ویژگیها در توسعه انتظام ملی میباشند.  

کلیدواژه ها:

استحکام درونی ، (ناجا) نیروی انتظامی ، رویکرد ، انبساطی ، انقباضی