مقاله پژوهشی: شناسایی عوامل نقشآفرین در همکاریهای دفاعی- امنیتی ج.ا.ایران و جمهوری خلق چین

ج.ا.ایران با نگاه به آینده و تحولات هندسه قدرت جهانی و کسب مطلوبیت­های راهبردی مبتنی بر ظرفیت­ها و قابلیت­ها در رفع نیازهای توان­افزایی، کنشگری فعال در ترتیبات امنیتی منطقهای و فرامنطقهای و مانند آن، از این امکان برخوردار است که با جمهوری خلق چین در زمینه­های مختلف بهویژه دیپلماسی دفاعی به توسعه و تقویت همکاریهای دفاعی- امنیتی بپردازد. هدف اصلی مقاله نیز شناخت عوامل نقشآفرین در این همکاریهاست. این تحقیق به لحاظ هدف، کاربردی– توسعهای و روش تحقیق برمبنای نوع دادههای موردنیاز، موردی- زمینهای و با رویکرد آمیخته (کیفی- کمی) انجام شده است. در این پژوهش، ۲۳ عامل مهم و موثر نقشآفرین در همکاریهای دفاعی- امنیتی دو کشور در دو وضعیت مطلوب و موجود شناسایی و اولویتبندی شدهاند. در وضعیت موجود موقعیت ژئوپلتیک و ژئواستراتژیک دو کشور با ضریب ۸۱/۸%، جایگاه جمهوری خلق چین در نظام بینالملل با ضریب ۸۰/۰%، راهبرد جدید آمریکا در منطقه آسیا با ضریب ۷۶/۴%، اجماع دو کشور بر نقش محوری­ سازمان ملل­ و نهادهای بینالمللی در حل موضوعها با ضریب ۷۲/۷%، بیشترین میزان اثرگذاری را دارند و در وضع مطلوب نیز جایگاه جمهوری خلق چین در نظام بینالملل، تلاش دو کشور در جهت جلوگیری از بهکارگیری سلاحهای غیرمتعارف (اتمی، شیمیایی و میکروبی) و مناسبات جمهوری خلق چین با قدرتهای منطقه­ای و بینالمللی با ضریب ۹۸/۲% اجماع دو کشور بر نقش محوری ­سازمان ملل­ و نهادهای بینالمللی در حل موضوعها، مطالبه دو کشور در خصوص نظم نوین سیاسی و اقتصادی با مشارکت همه کشورها، موقعیت ژئوپلتیک و ژئواستراتژیک دو کشور با ضریب ۹۶/۴% بیشترین میزان اثرگذاری را دارند.

کلیدواژه ها:

دیپلماسی دفاعی ، همکاریهای دفاعی- امنیتی ، عوامل نقش آفرین ، ج.ا.ایران ، جمهوری خلق چین