شاخصههای کارآمدی سیاسی نظام برآمده از اندیشه ولایت فقیه
محل انتشار: فصلنامه سیاست متعالیه، دوره: 8، شماره: 29
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 435
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SMP-8-29_011
تاریخ نمایه سازی: 6 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
هدف پژوهش حاضر بررسی و تبیین شاخصههای کارآمدی سیاسی در نظام ولایت فقیه بود. روش پژوهش توصیفی – تحلیلی بوده و با توجه به چارچوب مفهومی با معیار قرار دادن تئوری انجام تکلیف که از نظریات موجود پیرامون سنجش کارآمدی دولتها است، مشخص شد که هرچند شاخصههای کارآمدی سیاسی در نظامهای سیاسی مختلف اعم از دینی و غیردینی از طریق عناوین ثابتی مورد ارزیابی و سنجش قرار میگیرد، اما بهرغم اشتراک لفظی، به دلیل اختلاف ماهویشان با منطقی متفاوت از منطق نظامهای سیاسی یکدیگر، مورد ارزیابی قرار میگیرند. این شاخصهها با توجه به اولویتبندیای است که برگرفته از نصوص اسلامی و اندیشه دینی میباشد. ویژگی بارز این شاخصهها آن است که تابع اصول و ارزشهای دینی باشد و نظام ولایت فقیه براساس اهدافی که دارد کارآمدی خود را بنابر میزان تعهد خود تا حد وسع و توانش براساس انجام تکلیف، پیگیری نماید که قلمرو آن، هم شامل امور دنیوی است و هم اخروی. در نتیجه حکومت تکلیف مدار دینی، تدبیر امر معاش و معاد مردم را، توامان بر عهده دارد. لذا، کارآمدی بر مبنای خدا باوری و حق محوری روح حاکم بر سیاست، در اندیشه حکومت ولایت فقیه است. براساس این اصل و در چارچوب حقمداری و عدالتورزی، تامین رفاه مادی، کرامت و آزادی انسان، به صورت تکلیفی و از اهداف میانی حکومت اسلامی است و هدایت و سعادتمندی نهایی انسان، در زمره اهداف نهایی حکومت اسلامی قرار دارد. بنابراین، به مقتضای مبانی جهانشناختی و معرفتشناختی اسلام، نه خدامحوری و آخرتگرایی در تضاد با آبادانی دنیا و تحقق مولفههای کارآمدی بوده و نه آبادانی دنیا مانع از سعادتمندی اخروی است. در نتیجه تدبیر درست دنیا میتواند در راستای اهداف اخروی بوده و منافاتی با کارآمدی نظام سیاسی نداشته باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
احمد رهدار
استادیار، گروه علوم سیاسی، دانشگاه باقرالعلوم، قم؛ عضو انجمن مطالعات سیاسی حوزه، قم، ایران.
سیدجلال موسوی شربیانی
دانشجوی دکتری علوم سیاسی، دانشگاه باقرالعلوم، قم؛ مربی، گروه معارف، دانشگاه هنر اسلامی، تبریز؛ عضو انجمن مطالعات سیاسی حوزه، قم، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :