بررسی عمق جایگیری و فرایندهای پس از جایگیری در سنگهای آذرین نفوذی منطقه سروجهان براساس شواهد بافتی

منطقه مورد مطالعه دراین تحقیق منطقه سروجان در 20 کیلومتری شمال غرب ابهر و دربخش جنوب شرقی نقشه زمین شناسی 1/250000 چهارگوش زنجان واقع شده است منطقه سروجان بخشی از زون ساختاری ایران مرکزی بوده و قدیمی ترین سنگهای موجود دراین منطقه شامل شیستهای کهر و گرانیت سروجهان می باشند توده گرانیت سروجهان در محدوده ای به طول تقریبی 7 کیلومتر و عرض میانگین 2 کیلومتر بیرون زدگی دارد و عمدتا شامل گرانیتهای متورق بوده و از توده های نفوذی نئوپروتروزوئیک سلطانیه است سنگهای درونی منطقه شامل گرانیت، گرانودیوریت، دیوریت وسینودیوریت می باشد بافتهای موجود در سنگهای آذرین درونی منطقه سروجهان منعکس کننده شرایط تشکیل این سنگها میباشند بگونه ای که بافت گرانوفیری و بافت پرتیتی نشان دهنده پایین بودن فشار بخار آب و عمق کم جایگیری ماگمای ایجاد کننده این سنگها است.

کلیدواژه ها:

عمق جایگیری ، شواهدبافتی ، سنگهای آذرین نفوذی ، سروجهان