چشمانداز قوانین تحریمی آمریکا در قالب نظریه قدرت نرم

با آغاز مذاکرات هستهای بین ایران و گروه ۱+۵ در دوره دولت یازدهم، دولتمردان و قانونگذاران آمریکایی با استفاده از مبانی نظری قدرت نرم بر این باورند که با کاهش تدریجی تنش بین ایران و آمریکا در بخش هستهای و کمرنگ شدن تحریمهایی که با ادبیات مقابله با تکثیر تسلیحات کشتار جمعی صادر شدهاند، لازم است سیاستهای تحریمی در حوزههای حقوق بشری پرنگتر شود. مسیر حرکت قوانین و مصوبات تحریمی کنگره آمریکا نیز بهخوبی نشان میدهد سیاستهای تحریمی آمریکا از تحریمهای سختافزاری بهسمت گسترش تحریمهای نرمافزاری حرکت میکند. در این رویکرد آمریکا با فاصله گرفتن از لفاظیهای نظامی، سیاستهای تحریمی خود را بهسمت بخشهایی همچون نهادهای قضایی و امنیتی، نهادهای دفاعی دانشبنیان و انسجام ملی متمرکز میکند. در کنار سیاستهای تحریمی، از فنون تهاجم روانی مانند تصویرسازی مجازی از تهدیدهای موشکی ایران و شیعههراسی نیز برای اعمال فشار بر ایران استفاده میکند. در این تحقیق ضمن روندکاوی قوانین تحریمی کنگره آمریکا، به ارزیابی چشمانداز سیاستهای تحریمی واشنگتن در قالب نظریه قدرت نرم پرداخته میشود

کلیدواژه ها:

تحریم ، سرمایه اجتماعی ، ایران ، کنگره آمریکا ، فرامین اجرایی روسای جمهور آمریکا ، قدرت نرم ، حقوق بشر