صورت بندی میدان تولید نمایش نامه در ایران (۱۳۴۰ تا ۱۳۴۹)

در این مﻘاله به  دنبال بوده آن پی ایم تا با عنایت به رویکرد نظری  یر بوردیو درخصوص تولید ادبی، به بررسی وضعیت تولید نمایش گونه نامه به مثابه صورت ای ادبی بپردازیم و  بندی میدان تو این لید  ایران گونه ادبی را در   دهه چهل شمسی ارایه دهیم . به این منظور، با بررسی تولیدات و تولیدکنندگان در دهه مذکور و کاربست بو نظریه  ردیو درخصوص قاعده میدان و جایگیری مواضع قطب در بندی مهم براساس دوری و نزدیکی به دیگر میدانها، و  تر از همه میدا قطب ن قدرت، به زده بندی میدان براساس مواضع تولیدکنندگان دست قط ایم و در  بتولید ناب )تفکر تیاتر (کرده طیفی از تولیدکنندگان را شناسایی روی ، ایم که بنا به  آوریشان به فرم ایرانی یا غربی عرضه نمایش از سویی، و نیز بر اساس طرح بن مایه در مواضع گوناگون این قطب قرا می ر گیرند .میدان به این ترتیب، علاوه بر به دست دادن قاعده تا سعی شده است  صورت بندی میدان مذکور تولید ادبی در دهه شود نیز معین .

کلیدواژه ها:

منش ، میدان ، نمایش تولید ادبی ، طیف نامه ، قطب بندی ، بندی ، هومولوژی ساختاری ، میدان ، قاعده موضع موضع و گیری