مشارکت در کلاسهای زبان انگلیسی بعنوان زبان خارجی: رابطه بین رفتارهای غیرکلامی و پاسخهای غیرکلامی فراگیران

ویگوتسکی (Vygotsky) (1978) از مثال رفتار غیرکلامی یک کودک استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند‌‌‌ و می‌گوید که اشاره کودک با انگشت یک رابطه بین شخصی را نشان می‌‌‌‌‌‌‌دهد و پس از درون سپاری در کودک یک رابطه درون فردی شکل می‌‌‌گیرد. هدف این مقاله این بود که گفتمان (Discourse) و رفتار‌‌‌‌‌‌‌های غیرکلامی مشابه در یک دوره زبان عمومی دانشگاه شیراز مورد بررسی قرار گیرد. روش تحقیق از نوع کیفی و تئوری فرهنگی-اجتماعی به عنوان چارچوب نظری این تحقیق مورد استناد قرار گرفت. ابزارهای تحقیق عبارت بودند از: یک پرسشنامه، دو ویدئو ضبط شده، نظرسنجی دانشجویی، و یک مصاحبه هدایت شده (نیمه ساختاریافته) (Semi-structured) با استاد. در مشاهد‌‌ات تحقیق بویژه روی نحوه ارتباط متقابل استاد با دانشجویان در تدریس تاکید شد. 5 هفته اول دوره که دو جلسه 1:30 در هفته برگزار شد ضبط ویدئویی شد. نتایج این تحقیق راجع به رفتارهای غیرکلامی استاد مطابق با استانداردهای ترانسکرایب (Transcription conventions) مک نیل (McNeill) (1992) مورد ارزیابی قرار گرفته و نشان دادند که رفتار غیرکلامی و رفتارهای تقلیدی استاد به عینیت بخشی زبان انگلیسی دانشجویان کمک کردند. رفتارهای غیرکلامی به دو دسته گرامر و واژگان تقسیم شدند. بنابراین، در این مقاله، نه تنها انواع مختلف رفتارهای غیرکلامی بلکه نقشهای آنها نیز مورد مطالعه قرار گرفتند. این تقسیم بندی نشان می‌‌‌دهند که مدرس تلاش می‌کند تا زبان را عینیت بخشیده و کدگذاری کند.

کلیدواژه ها:

گفتمان ، رفتار غیرکلامی ، حرکت بدنی ، ارتباط متقابل ، ترانسکرایب