تأثیر یک دوره محرومیت از خواب بر توجه انتخابی، تمرکز، تلاشمندی و نمره تیراندازی افراد نظامی

مقدمه: اختلالات خواب در جوامع نظامی شایع است و به‌نوبه‌خود بر کارکردهای شناختی فرد اثرگذار است. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر یک دوره محرومیت از خواب بر میزان توجه انتخابی، تمرکز، تلاشمندی و نمره تیراندازی افراد نظامی بود. روش: 10 نفر از سربازان یک مرکز نظامی به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و ضمن محرومیت 30 ساعته از خواب، عملکرد توجه، تمرکز و تلاشمندی ایشان (با استفاده از آزمون d2) و همچنین نمره تیراندازی آنها به وسیله تفنگ بادی، ارزیابی و با عملکرد قبل از آن مقایسه شد. نتایج: داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس در سطح معنی‌داری 05/0 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که 30 ساعت محرومیت از خواب، موجب کاهش معنی­دار امتیاز تیراندازی (003/0=p) شد. ازطرفی میزان مؤلفه­های مرتبط با توجه، تمرکز و تلاشمندی، یا کارایی کل آزمودنی­ها )11/0p=)، یا میزان نمره خطا (31/0=p) و تمرکز (23/0=p) تغییر معنی‌داری نداشتند. بحث: به‌طورکلی می­توان گفت که هر چند محرومیت از خواب درنظر گرفته شده، موجب اختلال در توجه، تمرکز و تلاشمندی افراد نظامی نشد؛ ولیکن نمره تیراندازی آنها را به‌طور معنی­دار کاهش داد و این کاهش امتیاز حاکی از مستقل‌بودن عوامل ذهنی در رابطه با محرومیت از خواب آزمودنی­های این تحقیق بوده است.

کلیدواژه ها:

تلاشمندی ، توجه ، تمرکز ، تیراندازی ، محرومیت از خواب