زراعت چوب در حاشیه کلان شهر تبریز با استفاده از آب های نامتعارف

در این بررسی پس از اطلاع از میزان حجم آب های نامتعارف تولیدی در کلان شهرتبریز و موارد تخصیص آن، میزان آب در دسترس جهت توسعه زراعت چوب تخمین زده شد. سپس با توجه به نی از آ بی صنوبر تبریزی، سطح قابل کشت صنوبر با این میزان آب نامتعارف تولیدی تعیین گردید. در مرحله بعد، اراضی مستعد با در نظر گرفتن فاصله از منبع آب نامتعارف (کانال فاضلاب و یا تصفیه خانه فاضلاب) الویت بندی و در نها یت نقشه و سطح اراضی مستعد زراعت چوب با آب های نامتعارف در اراضی اطراف شهر تبریز تعیین شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد کهحجم پساب تولیدی حاصل از تصفیه خانه تبریز معادل 52 میلیون مترمکعب در سال خواهد بود. با توجه به نیاز آبی صنوبر تبریزی، با این مقدار آب نامتعارف میتوان 4 هزار و سیصد هکتار صنوبرکاری انجام داد. نتایج فاز بعدی پروژه با استفاده از روش شبکه عصبی مصنوعی و با در نظر گرفتن فاصله از منبع آب نامتعارف نشان داد که 9500 هکتار از اراضی اطراف شهر تبریز را می توان برای توسعه زراعت چوب با آب های نامتعارف تخصیص داد .

کلیدواژه ها:

آب نامتعارف ، پساب ، فاضلاب ، رواناب سطحی ، صنوبر ، تبریز