مقایسه نظرات قران پیرامون بندپایان با نتایج علمی و بهداشتی دوره معاصر
محل انتشار: پژوهشنامه حلال، دوره: 3، شماره: 3
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 450
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHALAL-3-3_003
تاریخ نمایه سازی: 1 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
قرآن، معجزه ابدی حضرت محمد (ص)، در تمامی اعصار و ادوار پاسخگوی همه نیازهای جامعه بشری است. هدف از این مطالعه، مقایسهی نظرات قرآن پیرامون بندپایان با نتایج علمی و بهداشتی دوره معاصر است. بندپایانی که بهطور مستقیم و یا غیرمستقیم در آیات و یا قصص قرآنی به آنها اشاره شده است. این بخشها استخراج و سپس هرکدام، منطبق بر کتب تفسیر و حقایق علمی ، تفسیر شدهاند. و همچنین به اهمیت بهداشتی بعضی از بندپایان و زنبورعسل با توجه به ترجمه و تفاسیر، پرداختهشده است. خداوند در قرآن از 9 بندپا نامبرده است که ازجمله آنها زنبورعسل است که آن را حلال و شفابخش عنوان کرده است. نام این بندپایان با مقاصد مختلف و با برهان و دلیل برای انسان استفاده شده است؛ مثلاً در موضوعات نزول عذاب بر کافران، تشبیه حالات انسان در قیامت، برقراری ارتباط بندپایان با انسان، اثبات نبود آگاهی جنّیان از غیب، وحی بر موجودات غیر از انسان، ناتوانی معبودهای غیرحقیقی، خوراکی حلال، نام بندپایان بهکاررفته است. دراینبین، از بندپایان بیشتر بهعنوانمثال استفاده شده است. این نکته گفته شود که ریشه عقل در قرآن 49 بار بهکاررفته و بر تعقل تأکید شده است. بعد از قرنها در قرآن حقایقی در مسائل بهداشتی و پزشکی مانند بیماریهای طاعون، مالاریا و یا لارو درمانی زخمهای مزمن، اشاره شده است که هماکنون از طریق علم و نتایج علمی دوره معاصر به واقعیت نزدیک شدهاند. جوانب مختلف آفرینش حیوانات بهویژه بندپایان، بخش قابلتوجهی از آیات قرآنی را تشکیل میدهند. بنابراین انسانها از این منظر نیز میتوانند، بهره ببرند.
نویسندگان
ناصح ملکی رواسان
بخش انگل شناسی انستیتو پاستور ایران، تهران ، ایران
الهام بیابانگرد اصفهانی
بخش حشره شناسی پزشکی و مبارزه با ناقلین،دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
الهه بیابانگرد اصفهانی
بخش علوم و معارف قرآنی، دانشگاه معارف قرآن وعترت (علیهم السلام) ، اصفهان، ایران
حمزه علیپور
مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.