بررسی تاثیر مدیریت شهری بر سرمایه اجتماعی سازمان ها با نقش واسطه ای عدالت اجتماعی

امروزه از سرمایه اجتماعی به عنوان مکمل دیگر دارایی ها و سرمایه هاي جوامع یاد می شود و در مواردمختلف، می تواند هزینه هاي بسیاري که متوجه اجراي برنامه ها ي توسعه شهري است را تخفیف دهد. از اینرو، مناسب به نظر می رسد که وجود یا نبود سرمایه اجتماعی در زیستگاه هاي مختلف شهري مورد بررسی قرارگرفته و منابع تعیین کننده آن نیز مورد توجه قرار گیرند. بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر مدیریتشهري بر سرمایه اجتماعی با نقش میانجی عدالت اجتماعی می باشد. روش تحقیق این پژوهش توصیفی-پیمایشی از نوع کاربردي می باشد. جامعه آماري این تحقیق را مدیران عالی شهرداري تهران (300 نفر) تشکیلمی دهند. که از این تعداد طبق فرمول کوکران با سطح خطاي 5 درصد 168 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند.ابزار جمع آوري داده ها پرسشنامه هاي استاندارد بوده و روایی و پایایی سازه از طریق تحلیل عاملی موردبررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده هاي پژوهش نیز با استفاده از نرم افزار Spss و pls انجام شد. یافتههاي این تحقیق نشان داد که تمام فرضیات محقق تایید شد. به طوري که مشخص شد مدیریت شهري بر عدالتاجتماعی، عدالت اجتماعی بر سرمایه اجتماعی و مدیریت شهري از طریق عدالت اجتماعی بر سرمایه اجتماعیتاثیر مثبت و معنادار دارد. نسبت به یافته هاي پژوهش، به مدیران و مسئولان شهرداري تهران توصیه می شوددخالت مردم و بخش خصوصی در اجراي طرح هاي توسعه را جدي بگیرند چرا که به تجربه ثابت شده است بادخالت مردم در انجام طرح ها از یک سو مردم در سود و زیان طرح ها شریک می شوند و همین عاملی برايبالا رفتن تعهد و مسئولیت پذیري در افراد می شود و از سوي دیگر افزایش مشارکت مردم، دستگاه هاي عریضو طویل دولت که بخش عمده درآمدها را به خود اختصاص داده، را محدود کند و با واگذاري مسئولیت ها بهمردم امکان رشد و تحول آنها را فراهم می کند.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهري ، سرمایه اجتماعی ، عدالت اجتماعی