اثربخشی روان‌درمانی مثبتگرا مبتنی بر خیرباوری بر سلامت روان و کیفیت زناشویی زنان نابارور
محل انتشار: دوماهنامه فیض، دوره: 25، شماره: 1
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 422
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FEYZ-25-1_006
تاریخ نمایه سازی: 1 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: ناباروری، یکی از مشکلات شایع بشری است که سلامت جسمی، روانی و اجتماعی افراد را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی روان‌درمانی مثبتگرا مبتنی بر خیرباوری، بر سلامت روان و کیفیت زناشویی زنان نابارور بود.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر، شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را زنان نابارور مراجعه‌کننده به مجموعه درمانی طب ثامن مشهد در سال 1398 تشکیل دادند.30 نفر داوطلبانه انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15N=) و کنترل (15N=) قرار گرفتند. گروه آزمایش، درمان را در 8 جلسه‌ی 90 دقیقه‌ای دریافت کردند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ (GHQ-28) و مقیاس کیفیت زناشویی (RDAS)، در سه برهه زمانی جمع‌آوری شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز با استفاده از نرم‌افزار SPSS ویرایش 26 و با بهره‌گیری از تحلیل واریانس و اندازه‌گیری مکرّر انجام گردید.
نتایج: یافته‌ها حاکی از اثربخشی معنادار روان‌درمانی مثبتگرا مبتنی بر خیرباوری بر شاخص سلامت روان (0/01>P) و کیفیت زناشویی (0/01>P) گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بود. همچنین نتایج مربوط به سلامت روان تا مرحله پیگیری یک‌ماهه پایدار بود (0/01>P).
نتیجه‌گیری: روان‌درمانی مثبتگرا مبتنی بر خیرباوری، روشی مؤثر در افزایش سلامت روان و بهبود کیفیت زناشویی زنان نابارور است.
کلیدواژه ها:
Positive psychotherapy based on belief to good ، Mental health ، Marital quality ، Infertility ، روان‌درمانی مثبتگرا مبتنی بر خیرباوری ، سلامت روان ، کیفیت زناشویی ، ناباروری
نویسندگان
سمانه شاهی صنوبری
Department of Psychology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, I.R. Iran.
حمید رضا آقامحمدیان شعرباف
Department of Psychology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, I.R. Iran.
مجید معینی زاده
Department of Psychology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, I.R. Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :