بررسی اثر حفاظتی عصاره هیدروالکلی گیاه مرزه اورامانی (Satureja avromanica) بر میزان ذخایر گلیکوژن و لیپید در بافت کبد موش‌های صحرایی نر دیابتی نوع دو
محل انتشار: دوماهنامه فیض، دوره: 24، شماره: 3
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 466
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FEYZ-24-3_002
تاریخ نمایه سازی: 1 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: اختلال در متابولیسم لیپیدها به‌ویژه در بافت کبد از جمله عوارض ناشی از دیابت ملیتوس نوع 2 می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی اثر عصاره هیدروالکلی گیاه مرزه اورامانی بر محتوای گلیکوژنی و لیپیدی بافت کبد رت‌های دیابتی نوع 2 بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی تعداد 24 سر رت نر نژاد ویستار به 4 گروه (6 تایی) کنترل و دیابتی نوع 2 تحت تیمار و بدون تیمار با عصاره هیدروالکلی مرزه اورامانی (mg/kg50) تقسیم شدند. بعد از 60 روز تیمار، ذخیره لیپیدی و گلیکوژنی کبد اندازه‌گیری شد. داده‌های جمع‌آوری شده پس از ورود به نرم‌افزار SPSS ویرایش 16 با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: نتایج نشان داد که در گروه دیابتی تیمارشده با عصاره هیدروالکلی گیاه مرزه، میزان وزن به‌طور معناداری بیشتر و میزان قند خون ناشتا به‌طور معناداری کمتر از گروه کنترل دیابتی می‌باشد (P<0/01). همچنین در ارتباط با بافت کبد، در گروه دیابتی دریافت‌کننده عصاره گیاه مرزه، میزان گلیکوژن به‌طور معناداری بیشتر و میزان کلسترول و تری‌گلیسیرید به‌طور معناداری کمتر از گروه کنترل دیابتی می‌باشد (P<0/05).
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که عصاره هیدروالکلی گیاه مرزه می تواند اثرات آنتی‌دیابتیک در بافت کبد موش صحرایی نر داشته باشد.
کلیدواژه ها:
Type 2 diabetes ، Satureja avromanica ، Liver ، Glycogen ، Lipid ، دیابت تیپ دوم ، مرزه اورامانی ، کبد ، گلیکوژن ، لیپید
نویسندگان
سید محمد علی ملائکه
Department of Biology, Shiraz Branch, Islamic Azad University, Shiraz, I.R. Iran.
نجات خیری پور
Department of Clinical Biochemistry, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, I.R. Iran.
حسن قاسمی
Department of Clinical Biochemistry, Abadan Faculty of Medical Sciences, Abadan, I.R. Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :