بررسی نقش كیفیت فضاهای عمومی شهر ساوه در توسعه مشاركت محور
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 377
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IUREB03_010
تاریخ نمایه سازی: 30 فروردین 1400
چکیده مقاله:
روند رو به رشد جمعيت و شهرنشيني و بروز مشكلات متعدد اجتماعي اقتصادي از يك سو و ناكارآمد بودن روش هاي مديريت و كنترل توسعه شهري از سوي ديگر شهرهاي نابسامان و ناپايداري را خلق نموده است كه از اصلي ترين علت ايجاد چنين نابساماني و ناپايداري دانش هاي مديريتي است. در اين ميان نبود مديريت يكپارچه شهري و به خصوص شكل نگرفتن مديريت مشاركت عمومي كه مبتني بر كنش متقابل و فعالانه تمامي ذينفعان و بازيگران كليدي دخيل در مديريت توسعه شهري است .قرن بيستم با توجه به افزايش جمعيت شهري و تغيير شيوه زندگي فاصله بين ذي نفعان مديران وبرنامه ريزان شهري توسعه پايدار را به عنوان يكي از مهم ترين پارادايم هاي مديريت شهري در سطوح مختلف مطرح كرده است. هدف از اين توسعه پاسخگويي به نيازهاي سطوح مختلف مديريتي در همان سطح و يكپارچگي مكاني و برنامه ريزي است..در گذشته آنچه بر نظام مديريت شهري ايران حاكم بوده برنامه ريزي متمركز و از بالا به پايين بود است كه نمي توانست مشكلات شهريه را برطرف كند و نياز ها و خواست هاي ساكنين را برآورده نمايد به همين دليل در چند دهه اخير برنامه ريزي و مديريت با مشاركت محوري شهروندان در نظام مديريت شهري مطرح شده است .علي رغم پيشينه طولاني شهرنشيني و وجود الگو هاي سنتي در ايران پيروي از الگوي متمركز برنامه ري زي و مديريتي امكان دخالت و مشاركت شهروندان را در اداره امور شهرها نداده است در چنين شرايطي نظام مديريت شهري به منظور كاستن از مسائل و مشكلات روبه فزوني شهرنشيني در جستجوي راه هاي براي تسهيل و بهبود اداره امور شهرها است . اين مهم هنگامي تحقق مي يابد كه ساكنان شهر را در اداره امور شهرها دخالت دهيم. شهر ساوه با جمعيتي بالغ بر 230 هزار نفر از دو منطقه و 22 محله تشكيل شده است .بر اساس بررسي هاي انجام شده در محدوده مذكور مقايسه تطبيقي طرح ها و برنامه ها بايد گفت معضلات مديريت شهري در منطقه و ريشه هاي آن از ديدگاه استراتژ يك در قالب زير مسئله ها يي چون برنامه ريزي انجام پذيرفته و بدون توجه به اجرا و عدم مشاركت شهروندان در طرح ها عمل شده است. بنابر اين مطالعه و شناخت راه هاي جلب مشاركت شهروندان در طرح ها و اداره امور شهري و ارائه راهكارهاي مناسب براي ارتقاء مشاركتمحور در سيستم مديريت شهري در مناطق مذكور ضروري است هدف اصلي تحليل تاثير و متقابلي كه بين مشاركت شهروندان و مولفه هاي توسعه مناسب فضاهاي عمومي شهري و پايدار نمودن آن وجود دارد.تلاش براي تبديل شهرها به مكان هاي بهتر و مناسب تر براي زندگي، همواراه از دغدغه هاي اصلي مديريت شهري بوده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید مهدی حسینی
دانشجوی دکتری گروه طراحی شهری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
حسن ستاری ساربانقلی
دانشیار گروه معماری و شهرسازی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران