مبانی بهسازی لرزه ای و کاربرد مواد مرکب در مهندسی عمران

بهسازی لرزهای به معنای اصلاح رفتار سازه برای تحمل بارهای ناشی از زلزله می باشد .الگوی پیشنهادی است طراحی براساس عملکرد در دستورالعمل ارزیابی لرزه ای بهسازی ایران، استفاده از مفاهیم موجود در بحث که روشی جدید در طراحی ساز هها بوده و عموماً بر اساس سه اصل تغییر مکان، انرژی و ظرفیت باربری تعریف می شود .روش طراحی عملکردی به دو صورت تعیین سطوح عملکرد سازه ای و غیرساز های تقسیم م یشود .با این تعریف، هنگامی که عملکرد مطلوب مورد نظر از یک سازه در برابر زلزله برآورده نگردد، نیاز به ارائه طرح بهسازی می باشد. در ارائه یک طرح مناسب بهسازی، تشخیص نقاط ضعف سازه از اهمیت بالایی برخوردار است که گاه با انجام مطالعات کمی بر روی سازه و گاه با ارزیابی کیفی وضعیت ساختمان موجود و یا مراجعه به جداول مختلف ارائه شده توسط آیین نامه ها امکان پذیراست .در این خصوص، یکی از روش های بهسازی لرز های، استفاده از نوعی ماده مرکب متشکل از بخش زمینه FRP برای تعمیر و تقویت ساز ههاستFRP) پلیمرهای مسلح با الیاف یا رزین انعطاف پذیر از جنس پلیمر م یباشد که به وسیله الیاف با مقاومت و سختی بالا مسلح می شود .از مقاومت بالا، سختی زیاد، چگالی پایین، دوام، نفوذ ناپذیریسهولت در حمل و اجرا راFRP ویژگی های مهم می توان نام برد .با استفاده از این مصالح در طرح های بهسازی سازه های بتنی می توان برای افزایش ظرفیت خمشی، ظرفیت برشی، شکل پذیری و مقاومت در برابر انفجار و ضربه استفاده نمود

کلیدواژه ها:

بهسازی لرزه ایFRP ، ، چگالی ، الیاف