مکانیابی نقاط نمونۀ گردشگری با منطق فازی به منظور توسعۀ گردشگری. مطالعۀ موردی: شمال غرب و غرب استان کرمان

در سال­های اخیر به منظور بهره­برداری و سازماندهی هرچه بیشتر جاذبه­های گردشگری، ایجاد منطـــقۀ نمونه گردشگری به عنوان الگوی توسعۀ گردشگری انتخاب شده است. استفاده از روش‌های مناسب برای تعیین بهترین مکان  از میان تعداد زیادی مکان، با بهره‌گیری از تعدادی معیار‌ها وشاخص‌ها برای برنامه­ریزی توسعۀ گردشگری جهت رسیدن به توسعۀ پایدار ضروری است. این پژوهش با هدف تعیین مناطق نمونۀ گردشگری با روش منطق فازی انجام شده است. روش تحقیق، رویکرد توصیفی – تحلیلی است و مطالعات کتابخانه­ای و میدانی و معیارها بر اساس نظر کارشناسی شامل عوامل محیطی، اقلیم، جاذبه‌ها، راههای دسترسی و تسهیلات مشخص و میزان ارزش اهمیت هر معیار برآورد گردید، بعد پایگاه داده‌های مربوط به معیارها در محیط GIS ایجاد گردید. با فازی سازی و سپس ارزش­ گذاری لایه‌ها براساس نظر کارشناسان و تلفیق آنها با عملگر گاما و همپوشانی وزنی لایه­ها نقشۀ نهایی به­دست آمد و نتایج حاصل از نقشۀ نهایی نشان می­دهد 13375.5 کیلومترمربع در محدودۀ بسیار مناسب معادل 43.4 درصد و 7875 کیلومتر مربع معادل 25.5 درصد در پهنۀ مناسب، پهنۀ متوسط 2379.4 کلیومتر مربع معادل 7.7 درصد و پهنۀ نامناسب 7167.3 کیلومتر مربع معادل 23.2 درصد را به خود اختصاص داده است. با توجه به نظرات کارشناسان لایه جاذبه‌ها و تأسیسات‌و‌خدمات گردشگری با امتیاز 9/0 بیشترین امتیاز را دارد، لایه راههای ارتباطی و اقلیم 8/0 و لایه توپوگرافی با امتیاز 7/. اولویت­ بندی شده‌اند. با استفاده از روش منطق فازی می­توان پتانسل‌ها و توانمندی­های بیشتری را نسبت به روش‌های دیگر شناسایی کرد.

کلیدواژه ها:

توسعۀ گردشگری ، توسعۀ پایدار ، منطق فازی ، منطقۀ نمونۀ گردشگری