گونه شناسی کارکردی باغ ایرانی

بشر از قدیم الایام با طبیعت رابطه ی تنگاتنگی داشته و زندگی خویش را در بستر آن می گذرانده است. در ابتدای خلقت، طبیعت کاملا بر انسان برتری داشته است، اما با گذشت زمان، انسان کم کم به فکر تسلط بر طبیعت اطراف خـویش افتـاد. گسـترش شهرنشـینی و صنعت، تاثیرات منفی عدیدهای بر طبیعت و همچنین ذهن و روان انسانها گذاشت و آنان را به فکر احیای طبیعـت در حـال نـابودی اطراف خود انداخت. اما ایرانیان از گذشته، طبیعت را مقدس شمرده و احترام زیادی برای آن قائـل بودنـد و بـه سـاختن بـاغهـا مـی پرداختند. چنانچه امروزه نیز با وجود حوادث گوناگون در طول تاریخ، هنوز باغات بسیاری باقی مانده اند.این پژوهش که با روش توصیفی تحلیلی صورت گرفته است، به دنبال پاسخگویی به این سوال میباشد که باغ ایرانی از منظر کارکردی در چه گونه هایی قابلیت دستهبندی دارد و در ابتدا به مقوله ی بازشناخت واژه ی باغ پرداخته و پس از آن به چیستی مفهوم باغ ایرانـی ورود میکند و نشان میدهد که در سرزمین گرم و خشک ایران، باغهای با صفا و سرسبز همواره به عنـوان فضـایی آسـوده و مطبـوع برای تفریح و آسودگی مورد توجه بوده اند. همچنین سعی شده است با بررسی باغ ایرانـی، عناصـر آن تفکیـک شـده و در دو دسـته ی عناصر طبیعی و مصنوع طبقه بندی شوند؛ همچنین باغهای ایرانی از منظر نظامهای کارکردی بررسی شـده و در نهایـت در 14 گونـه طبقه بندی شده اند.

کلیدواژه ها:

باغ ، باغ ایرانی ، نظام کارکردی ، عناصر طبیعی ، عناصر مصنوع