طراحی منظر پردیس دانشگاه سیستان و بلوچستان بر پایه رویکرد کشاورزی شهری

در قرن اخیر، رشد و گسترش بیرویه شهرها و از بین رفتن زمینها با کاربري فضاي سبز و کشاورزي، باعث شده تا عواملی همچون نیاز به غذا و نیازهاي اقتصادي و اکولوژیکی و زیست محیطی در شهرها به شدت احساس شود. در گذشته، حضور فعال فضاهاي سبز مثمر(باغهاي میوه) در منظر شهري علاوه بر رفع نیازهاي زیست محیطی، باعث ایجاد فضاهاي تفرجگاهی در شهرها میگشت که میوه اینگونه فضاهاي سبز نیز توسط شهروندان مورد استفاده قرار میگرفت. پردیسهاي دانشگاهی به عنوان یکی از فضاهاي آموزشی مهم در شهر محسوب می گردند که اهمیت ایجاد زمین هاي کشاورزي و مناظر خوراکی در آنها دو چندان است. پردیسها با مناظر خوراکی، علاوه بر رفع نیازهاي زیست محیطی و اجتماعی، به عنوان یک منبع آموزشی عمل نموده و از فضاي آن میتوان براي انجام تحقیقات دانشگاهی، برگزاري رویدادهاي اجتماعی و دیگر موارد استفاده نمود. در این تحقیق، هدف اصلی شناسایی گونه هاي گیاهی مثمر مورد علاقه دانشگاهیان(اساتید، دانشجویان و کارمندان) است تا از این طریق بتوان بهترین گونه ها را جهت توسعه فضاي سبز خوراکی دانشگاه برگزید. روش اعمال شده شامل جمع آوري و تحلیل اطلاعات بوده که به صورت کتابخانه اي، میدانی و تهیه پرسشنامه انجام گرفت. یافته هاي تحقیق نشان داد که از میان سه گروه پیشنهادي گیاهان مثمر شامل درختان میوه، سبزیجات و صیفی جات، و گیاهان دارویی؛ بر اساس آراي تجمعی، اولویت بیش از 90 درصد پاسخ دهندگان 483) راي)، استفاده از درختان میوه بوده و کاربرد سبزیجات 341) راي) و گیاهان دارویی 268) راي) به ترتیب در رتبه دوم و سوم قرار گرفت. در بین درختان میوه، شاتوت و سنجد خوراکی با 338 (63/8%) و 80 راي (15/1%) به ترتیب داراي بیشترین و کمترین فراوانی، در میان سبزیجات و صیفیجات، ریحان و خرفه با 407 (77/2%) و 136 راي (25/8%) به ترتیب داراي بیشترین و کمترین فراوانی و در دسته گیاهان دارویی، آویشن و گل قاصدك با 349 (66/9%) و 136 راي (26/1%) به ترتیب داراي بیشترین و کمترین فراوانی شدند. طبق نتایج پرسشنامه و از طریق ترکیب نتایج میتوان "کشت پایا" را براي طراحی منظر خوراکی دانشگاه سیستان و بلوچستان برگزید.

کلیدواژه ها:

طراحی منظر ، کشاورزي شهري ، رویکرد مشارکتی ، منظر خوراکی ، پردیس دانشگاه