ویژگیها، تجارب و چالش های منطقه هوشمند

پس از بلوغ هوشمندسازی در مقیاس شهری، منطقه هوشمند به عنوان رویکردی بر گرفته از شهر هوشمند در مقیاس منطقه، مورد توجه برنامه ریزان و مدیران منطقهای قرار گرفته است. رشد سریع علم فناوری اطلاعات و ارتباطات و ظهور مفاهیمی چون اینترنت اشیاء، فناوری اطلاعلت و ارتباطات و ارتباط بیسیم، موجب دگرگونی زیرساختهای شهرها و کلانشهرهای امروز شدهاست. به همین منظور ضرورت برنامه ریزی منطقه ای و پیشرفت علم ارتباطات ضرورت ایجاد مناطق هوشمند را بیش از پیش ایجاب میکند. هدف از این پژوهش ارائه تعریف مشخص، بیان ویژگیهای اصلی منطقه هوشمند و ضرورت ایجاد آن با استفاده از ادبیات موجود در زمینه هوشمندسازی و توسعه منطقه ای میباشد. در قدم دوم و اصلی این تحقیق، چالشهای پیش رو برای ایجاد و برنامه ریزی مناطق هوشمند بیان شدهاند. این چالشها در 10 دسته و با بررسی عمیق در تجارب به دست آمده در حوزه شهر هوشمند و برنامه ریزی منطقه ای توسط نویسندگان این تحقیق دسته بندی شده اند. این رویکرد که مرکبی از ویژگیهای توسعه پایدار منطقه ای و فناوری های دنیای الکترونیک امروز است، مورد توجه برنامه ریزان و مدیران منطقه ای قرار گرفته است. منطقه هوشمند با در بر گرفتن کلانشهرها، شهرها، روستاها و مناطق اطراف قابلیت برنامه ریزی برای یک (کل مشترک) را دارد، و با استفاده از مراکزی به عنوان مراکز توسعه شهر هوشمند، قابلیت ارتباط و مخابرات اطلاعات را به مناطق دیگر میسر میکند. در نتیجه، تعریف منطقه هوشمند بررسی شد و چالشهای اقتصادی، تکنولوژی، مدیریتی، کارکردی، میان رشتهای بودن، زیرساختی، تئوری، مقابله با روند گدشته، هویت و تحقق پذیری طرحهای فرادست به عنوان مهمترین موانع ایجاد مناطق هوشمند معرفی گردیدند. در نهایت، روش این تحقیق توصیفی- تحلیلی بوده و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی به توصیف تعاریف، ویژگیها و چالشهای منطقه هوشمند پرداخته است.

کلیدواژه ها:

منطقه هوشمند ، شهر هوشمند ، فناوری اطلاعات و ارتباطات ، اینترنت اشیاء ، برنامه ریزی منطقه ای