موانع درون دانشگاهی ارتقاء ظرفیت اشتغال پذیری دانشجویان از طریق کارورزی و کارآموزی
محل انتشار: اولین همایش ملی برنامه درسی و اشتغال
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 314
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CONFCE01_013
تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1400
چکیده مقاله:
تلاش برای تربیت نیروی انسانی متخصص و ماهر، رسالتی است که اگر به خوبی توسط دانشگاه هاعملی شود، آنگاه می توان انتظار داشت که افراد پس از فراغت از تحصیل، انتظارات بازار کار را نیز فراهم سازند(هاشمی، 1393). بر این اساس در نظام آموزش عالی به برنامه های آموزش عملی و مهارت آموزی دانشجویانو گذراندن دوره های کارورزی و کارآموزی نیز توجه می شود (مختاری معمار، 1381). کارورزی یک اصطلاحرایج در حوزه آموزش و پرورش تجربی یا یادگیری تجربی (بوکالیا، 2012) و یا موقعیتی (شون، 1992؛ به نقلاز امام جمعه و مهر محمدی، 1385) است که دانش و نظریه دانشگاهی با کاربرد و مهارت در محیط کار تلفیقمی گردد. دوره کارآموزی نه تنها باعث افزایش قابلیت های آنان برای اشتغال در آینده می شود، بلکه به کارورزانقدرت انتخاب بیشتری در انجام وظایف ارائه شده می دهد (فال 2011).
نویسندگان
الهه پورجانی
دانش آموخته کارشناسی ارشد آموزش و بهسازی نیروی انسانی دانشگاه شهید چمران اهواز
عبداله پارسا
دانشیار دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز
حمید فرهادی راد
استادیار دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز