نقش ویتامین B12 در متابولیسم و سلامت انسان و دام و افزایش غلظت آن در محصولات دامی با استفاده از مکمل های کبالت جیره: مقاله مروری

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 21,875

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JAGH01_145

تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1400

چکیده مقاله:

ویتامین B12 یکی از مهمترین ویتامین های محلول در آب مورد نیاز انسان است. این ویتامین نقش مهمی در ساخت DNA و متابولیسم سلولی در بدن دارد. کمبود این ویتامین با فقدان فاکتور ذاتی (گلیکوپروتئین تولیدی در دستگاه گوارش)، عدم مصرف مقادیر کافی آن، عفونت های دستگاه گوارش، مصرف الکل، مواد مخدر و برخی داروها ایجاد میشود و عمدتا با اختلالات عصبی و کم خونی همراه است. اگرچه مصرف اسید فولیک میتواند بعضی از عوارض کمبود این ویتامین را رفع کند، اما پژوهش ها نشان داده است که اختلالات مغزی ناشی از کمبود B12 همچنان باقی خواهد ماند. کاهش رشد، لاغری مفرط و کاهش اشتها در دامهایی که کمبود این ویتامین دارند، مشاهده میشود. با وجود این، در دام های نشخوارکننده میکروارگانیسم های دستگاه گوارش قادر به ساخت آن هستند و تنها در صورتی که غلظت کبالت جیره کافی نباشد کمبود ویتامین B12 رخ میدهد که بدلیل وابستگی تولید گلوکز این دامها به آنزیم متیل مالونیل کوانزیم-آ که کوانزیم آن ویتامین B12 است، علایم کمبود شدیدتری در مقایسه با دامهای تک معده ای بروز میکند. مصرف ناکافی این ویتامین منجر به کمبود آن در انسان از هر جنس و دامنهی سنی میشود، از این رو بایستی بصورت مداوم از طریق مصرف غذاهای حاوی این ویتامین و یا مکملهای ویتامینی، نیاز بدن به آن تامین شود. یک انسان بالغ تقریبا به 2/4 میکروگرم از این ویتامین در روز نیاز دارد. نیاز زنان حامله و شیرده بیشتر است. با وجود این، متاسفانه این ویتامین توسط گیاهان ساخته نمیشود و تنها مصرف مکمل و یا منابع غذایی حیوانی مانند شیر و محصولات لبنی، گوشت و تخم مرغ برای تامین نیاز انسان توصیه میشود. یک لیوان شیر تقریبا نیمی از نیاز انسان به B12 را تامین میکند. بنابراین مصرف محصولات لبنی و گوشت غنی از این ویتامین میتواند به حفظ سلامت انسان کمک کند.

نویسندگان

امیر موسائی

استادیار گروه علوم دامی، دانشگاه جیرفت،

علی حسین پیرای

استادیار، گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه