بازشناسی الگوهای سلسله مراتب عملکردی مسکن سنتی (نمونه مورد بررسی: خانه های سنتی شهر کرمانشاه)

معماری ایرانی همچون دانشنامه ای وسیع و عمیق در طول زمان شکل گرفته و منبعی غنی را برای ارتقاء معماری امروز وآینده فراهم نموده است، منبعی که امروزه نیز می تواند برای پاسخگویی به چالش های موجود معماری معاصر به کار گرفتهشود. امروزه با عوض شدن شیوه زندگی مفهوم و مصداق خانه و سکونت جای خود را به واحد مسکونی داده است و اصول وقواعدی که در مساکن سنتی و اسلامی بسیار مورد توجه و دقت قرار میگرفت، نادیده گرفته می شود. سرعت تغییرات دربافت کهن شهرها، تحولات کالبدی مسکن شهری و سیاستهای تابع آن، ما را با نحوه نگرش و نوع برخورد با آن مواجهکرده، همچنین ثبت و ضبط الگوهای معماری پیشین را ضرورت بخشیده و در شناخت هر چه بیشتر هویت بومی نیز موثرمی باشد. در این پژوهش سعی بر آن است که به بررسی کلی مساکن سنتی و اصول و ضوابط طراحی آنها پرداخته و سازمانفضایی چند نمونه موردی از مساکن سنتی را مورد تحلیل و بررسی قرار دهیم و به دنبال پاسخ به این پرسش است که سازمانفضایی استخراج شده از خانه های سنتی چیست؟ روش تحقیق بهکار رفته در این پژوهش ترکیبی و از نوع توصیفی- تحلیلیبوده، که داده ها با بررسی اسناد و کتب و مقالات و مشاهدات میدانی جمعآوری، و اصول طراحی مسکن سنتی استخراج، و باتحلیل چند نمونه مسکن سنتی نتیجه گیری شود.

کلیدواژه ها:

مسکن سنتی ، سازمان فضایی ، سلسله مراتب عملکردی ، کرمانشاه