شناسایی تاثیر هوش معنوی بر سکون زدگی در مسیر پیشرفت شغلی سرمایه انسانی با نقش تعدیل گری جو سازمانی در دانشگاه پیام نور استان آذربایجانشرقی

هدف این پژوهش شناسایی تأثیر هوش معنوی بر سکون‌زدگی در مسیر پیشرفت شغلی سرمایه انسانی با نقش تعدیلگری جوسازمانی در دانشگاه پیام نور استان آذربایجان شرقی است. در این پژوهش برای هوش معنوی از مدل کینگ (2008)، سکون‌زدگی شغلی باردویک (1986) و جوسازمانی پرسشنامه هالپین و کرافت (1963) استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش را کارکنان و استادان دانشگاه‌های پیام نور استان آذربایجان شرقی تشکیل می‌دهند که به تعداد 240 نفر به‌عنوان نمونه آماری جهت تکمیل پرسشنامه برای تجزیه و تحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه، به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تی تک نمونه‌ای و مستقل، تحلیل واریانس، روش مدل‌سازی معادلات ساختاری و رگرسیون چندگانه سلسله‌مراتبی در نرم‌افزارهای SPSS و Smart-PLS استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده‌ها، نشان داد که جوسازمانی رابطه بین هوش معنوی و سکون‌زدگی در مسیر پیشرفت شغلی را تعدیل می‌نماید و ضریب آن منفی است، درنتیجه تعامل بین جوسازمانی و هوش معنوی منجر به کاهش سکون‌زدگی در مسیر پیشرفت شغلی می‌گردد.

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، سکون زدگی ، جو سازمانی ، مسیر پیشرفت شغلی