پژوهش تاریخی مولفه‌های گفتمان یهودی

روش روایتگری مستشرقان از تاریخ پیامبر اسلام، از قواعد و ضوابط نانوشته و پذیرفته‌شده‌ای ﺗﺄثیر پذیرفته و با اثرپذیری از تفسیر برخی مستشرقان یهودی شکل گرفته و به مرور زمان، به گفتمانی حاکم تبدیل شده است. هدف مقاﻟﮥ حاضر بررسی و نقد مؤلفه‌های گفتمان یهودی در مطالعات تاریخ پیامبر است. این پژوهش تلاش می‌کند با بررسی برخی از مؤلفه‌ها، رابطه و چگونگی پشتیبانی و پیوند بین آنها را با روش تحلیل گفتمان، براساس نظریه میشل فوکو1 (Michel Foucault) واکاوی کند. برخی مؤلفه‌های اصلی گفتمان یهودی که در این مقاله بررسی می‌شود عبارت‌اند از: اعتبارزدایی مستشرقان از منابع تاریخی اسلام؛ ﺗﺄکید بر نظرﻳﮥ اخذ و اقتباس؛ بشری‌بودن آیه‌های قرآن؛ اسطوره‌انگاری مسلمانان؛ نحوﮤ به‌کارگیری مؤلفه‌ها در متون و اسناد شرق‌شناسی.

کلیدواژه ها:

تحلیل گفتمان ، اعتبارزدایی از منابع ، پیامبر اسلام ، شرق‌شناسی ، اخذ و اقتباس