واکاوی زمین‌ساخت با استفاده از شاخص‌ها و شواهد ژئومورفولوژیکی (مطالعه موردی: حوضه آبخیز کرگانرود تالش در غرب استان گیلان)

شاخص‌های ژئومورفولوژیکی ابزار مناسبی را برای درک کارکرد و درجه پویایی این فرایندها معرفی می‌نمایند. در این مقاله از هشت شاخص ژئومورفولوژیکی سینوزیته جبهه کوهستان(Smf)، عدم تقارن حوضه زهکشی (AF)، نسبت پهنای کف دره به ارتفاع دره(VF)، شکل حوضه(Bs)، تقارن توپوگرافی عرضی(T)، منحنی هیپسومتری حوضه(Hc)، پیچ و خم رود (S) و گرادیان طولی رود (SL) برای تعیین وضعیت نو زمین‌ساختی حوضه  آبخیز کرگانرود تالش استفاده شده است. روش تحقیق بر پایه تحلیل فرم و فرآیند و داده‌ های کتابخانه‌ ای و نقشه‌ های توپوگرافی، نقشه ‌های زمین ‌شناسی و تصاویر راداری و همچنین چند فقره بازدید میدانی استوار بوده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد حوضه آبخیز کرگانرود به‌عنوان یکی از حوضه ‌های کوهستانی کشور در شمال غرب استان گیلان و شهر تالش واقع شده است. عبور گسل سراسری آستارا – تالش به طول حدود 400 کیلومتر در پایین دست دامنه ‌های شرقی مشرف به جلگه گیلان، گسل نئور در نزدیکی خط‌الرأس و نیز چین‌خوردگی ‌ها، بیانگر فعال بودن نئوتکتونیک و نیز ظهور پدیده ‌های مهم زمین‌ساختی در این منطقه می‌باشد. در راستای رسیدن به اهداف تحقیق از شاخص ‌های هفت ‌گانه ژئومورفولوژیکی حاکی از آن است که حوضه کرگانرود، از نظر نو زمین‌ساختی فعال، بیشترین شواهد فعال بودن تکتونیک در جنوب حوضه می‌باشد.

کلیدواژه ها:

نوزمین‌ساخت ، گیلان ، کرگانرود ، شاخص ‌های ژئومورفولوژیکی