القای کالوس و جنین سوماتیک در کشت درونشیشهای ریزنمونههای برگ، میوۀ نارس و آندوسپرم نخل خرما (Phoenix dactylifera L.) رقم خضراوی
محل انتشار: نشریه زیست شناسی گیاهی ایران، دوره: 10، شماره: 2
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 427
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPB-10-2_006
تاریخ نمایه سازی: 24 فروردین 1400
چکیده مقاله:
در پژوهش حاضر، امکان کالوسزایی و جنینزایی سوماتیک در نخل خرما (Phoenix dactylifera L.) رقم خضراوی از ریزنمونة برگ بالغ و نارس، میوة نارس، بذر نارس، آندوسپرم و پریکارپ میوة نارس بررسی شد. در کشت برگ، کالوس در محیطکشت حاوی تنظیمکنندههای رشد با ترکیب تیماری 2 و 4 دی کلرو فنوکسی استیک اسید (2,4-D) با غلظت 5 میلیگرم بر لیتر، بنزیل آمینوپورین (BAP) با غلظت 2 میلیگرم بر لیتر و تیدیازورون (TDZ) با غلظت 4 میلیگرم بر لیتر در لبة خارجی ریزنمونههای برگی؛ با ترکیب تیماری 2,4-D با غلظت 5 میلیگرم بر لیتر، بنزیل آمینوپورین با غلظت 2 میلیگرم بر لیتر و تیدیازورون با غلظت 4 میلیگرم بر لیتر در لبة خارجی ریزنمونههای برگی و با ترکیب تیماری 2,4-D با غلظت 5 میلیگرم بر لیتر، بنزیل آمینوپورین با غلظت 1 میلیگرم بر لیتر و تیدیازورون با غلظت 4 میلیگرم در کنارههای رگبرگ ریزنمونه تشکیل شد. با ریزنمونة میوة نارس در محیطکشت مشابه، زمانیکه دو تنظیمکنندة رشد تیدیازورون و 2,4-D با غلظت 5 میلیگرم بر لیتر در محیطکشت موجود باشند، کالوسزایی و جنینزایی رخ میدهد. کشت ریزنمونههای آندوسپرم با جنین و پریکارپ رقم خضراوی در محیطکشت مشابه نیز نشان داد وجود 2,4-D و تیدیازورون با غلظت 5 میلیگرم بر لیتر برای کالوسزایی مفید است. همچنین در کشت آندوسپرم با جنین، جنینها رشد یافتند و ابتدا ریشهچه و پس از سه ماه ساقهچه مشاهده شد؛ اما در کشت آندوسپرم و کشت پریکارپ میوه در این محیطکشت هیچ واکنشی مشاهده نشد. درمجموع، نتایج نشان دادند با کشت ریزنمونههای برگ و میوة نارس و نیز استفاده از مقدار مناسب تنظیمکنندههای رشد اکسینی و سیتوکینینی، کالوس و جنین سوماتیک نخل خرما رقم خضراوی به دست میآیند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه فرهادی کلاه کج
گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، خوزستان، ایران
پیام پورمحمدی
گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، خوزستان، ایران
محمد فرخاری
گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، خوزستان، ایران
خلیل عالمی سعید
گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، خوزستان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :