بررسی مخاطرات زیست‌محیطی حشره‌‌کشهای پر مصرف در منطقه هشتگرد با استفاده از شاخص EIQ

در سال‌‌‌های اخیر نگرانی‌های زیادی درباره اثرات آفت‌کش‌ها روی موجودات غیر‌ هدف به‌وجود آمده است. بقایای ناشی از مصرف سموم شیمیایی آفت‌کش سبب آلودگی محیط‌زیست گردیده و سلامتی انسان‌ها را در معرض خطر جدی قرار داده است. محدوده مطالعاتی هشتگرد با وسعتی حدود 1170 کیلومتر مربع بدلیل نزدیکی به کلان‌شهر تهران و تمرکز تعداد زیاد واحدهای کشاورزی، صنعتی وخدماتی دارای موقعیت سیاسی- اقتصادی مهمی می‌باشد. این مقاله اثرات منفی حشره‌‌‌‌‌‌‌‌کش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های عمده مصرف شده در منطقه هشتگرد و میزان ریسک بالقوه و محیطی آن‌ها را با استفاده از شاخص تأثیر زیست‌محیطی (EIQ) مورد بحث و بررسی قرار می دهد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد در میان حشره‌‌‌‌‌‌‌‌کش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های عمده مصرفی در منطقه هشتگرد سمیت بالقوه ایمیداکلوپراید (کنفیدور) و تأثیر محیطی مزرعه‌ای مالاتیون بیشتر بوده است. بیشتربن خطر در هر سه جزء کارگران مزرعه، مصرف کننده و اکولوژیک مربوط به سم ایمیداکلوپراید بود که این سم را به عنوان خطرناک‌ترین حشره‌‌‌‌‌‌‌‌کش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌عمده مصرفی در منطقه مطرح کرد. شاخص EIQ برای سموم ایمیداکلوپراید، دیازینون، مالاتیون و فوزالون بیشترین تأثیر‌پذیری را از بخش اثر اکولوژیک گرفته که به‌ترتیب 7/105، 75/81، 25/63 و 25/58 بوده است. در خصوص سم دلتامترین قسمت کارگران مزرعه بیشترین تأثیر را بر روی نمره نهایی EIQ داشته است. هم‌‌چنین نتایج نشان داد که بر اساس شاخص تأثیر زیست‌محیطی، بیشترین مخاطرات زیست‌محیطی ناشی از سوم حشره‌کش در منطقه هشتگرد به‌دلیل عدم شناخت مناسب و انتخاب غیرصحیح برخی از حشره‌کش‌ها و استفاده بیش از اندازه آن‌ها می‌باشد.

کلیدواژه ها:

آفت‌کش ، اثر اکولوژیکی ، ایمیداکلوپراید ، دیازینون