نقد تطبیقی سفر قهرمان درون در داستان‌های «جاناتان مرغ دریایی» و «شازده کوچولو» براساس نظریة پیرسن

داستان جاناتان مرغ دریایی و شازده کوچولو گزارشی از سفرهایی تمثیلی برای رسیدن به کمال‌اند. کمپبل معتقد است قهرمان در سفر به‌سوی ناخودآگاه نخست باید از سرزمینی که بدان خو گرفته عزیمت کند و سپس در مکانی ناآشنا، با نیروهایی ناشناخته رویارو شود و آزمون‌هایی را از سر بگذراند و سپس با رهاورد این سفر برای ایجاد تحول به سرزمین خویش بازگردد. پیرسن که از شارحان نظریة تک‌اسطورة ژوزف کمپبل است، اعتقاد دارد که قهرمان در طول سه مرحله سفر خود، باید دوازده کهن‌الگوی معصوم، یتیم، جنگجو، حامی، جوینده، ویرانگر، آفریننده، فرزانه، حکمران، لوده، عاشق و ساحر را در روان خویش بپرورد تا به مرحلة شناخت خویشتن و تولد دوباره برسد. بررسی دو داستان از این منظر، نشان می‌دهد که هر دو داستان این دوازده کهن‌الگو را در ژرف‌ساخت خود در قالب نمادهایی پرورش داده‌اند تا قهرمان را به‌سوی فردیت رهنمون شوند. با این تفاوت که توالی مراحل ظهور برخی از این کهن‌الگوها در دو داستان با نظریة پیرسن رعایت نشده است.

کلیدواژه ها:

کهن‌الگو ، سفر قهرمان ، جاناتان مرغ دریایی ، شازده کوچولو ، پیرسن