شناختِ یکی از متن‌ های پنهانِ دیوان حافظ (اثرپذیری حافظ از دستورالوزارۀ اصفهانی)

شعر حافظ از نظر جایگاه مکانی و زمانی در اوج هرم شعر فارسی جای دارد و او درواقع جامع مفاهیم و مضامین پیشینیان است و این نکته به ‌روشنی گسترۀ مطالعاتی او را نشان‌ می‌دهد. بررسی منابع مطالعاتی حافظ و بیان اثرپذیری او از دیگران در بحث آشنایی ‌زدایی در صورت ‌گرایی روسی و در حوزۀ نقد ادبی می ‌‌گنجد؛ خاّصه در بحثی که امروز در نقد ادبی متن پنهان خوانده ‌می‌شود، در این مقاله که در حیطۀ نقد ادبی جای‌می‌گیرد، کوشیده ‌ایم اثری را معرّفی‌کنیم که حافظ از آن اثر پذیرفته و تاکنون از نظر اهل تحقیق دورمانده است. مسئلۀ این تحقیق آشکار کردن بخشی پنهان از گنجینۀ مطالعاتی حافظ و پژوهش در چگونگی اثرپذیری او از این کتاب و مفاهیم آن است. هدف این مقاله معرّفی متنی ناشناخته در زمان ما و معتبر در دوران خواجه و نیز نشان دادن نمودی دیگر از علاقۀ حافظ به آثار نثر مصنوع بوده است. این اثر «دستورالوزاره تألیف محمود اصفهانی» است که به کوشش استاد زنده‌یاد رضا انزابی ‌نژاد به چاپ رسیده است. بر اساس دست‌آورد های این پژوهش بهره‌گیری خواجۀ شیراز از این اثر ارزشمند و گمنامِ گنجینۀ باشکوهِ زبان پارسی، به ‌روشنی نمایان شده است.

کلیدواژه ها:

کلید‌واژه‌ها: حافظ شیرازی ، دستورالوزاره ، کتاب‌خوانی حافظ ، دیوان حافظ